چهل حدیث گهربار از امام محمدتقی عليه السلام

حدیث1
امام جواد علیه السلام : 
أمّا هذِهِ الدُّنیا فَإِنّا فیها مُغتَرِفونَ ، ولکِن مَن کانَ هَواهُ هَوی صاحِبِهِ ودانَ بِدینِهِ فَهُوَ مَعَهُ حَیثُ کانَ ، والآخِرَةُ هِیَ دارُ القَرارِ . 
امام جواد علیه السلام : امّا این دنیاست که ما از آن بهره گیرانیم ؛ لیکن هرکه علاقه اش ، همان علاقه دوستش باشد و به دین او گراید ، هرجا که باشد ، همراه او خواهد بود و آخرت ، سرای ماندن است . [1]

حدیث2
امام جواد علیه السلام : 
ـ لَمّا سَألَهُ عبدُ العَظیمِ الحَسَنیُّ عن ذی الکِفلِ ما اسمُهُ ؟ وهلَ کانَ مِن المُرسَلینَ ؟ ـ : بَعَثَ اللّه ُ تعالی جَلَّ ذِکرُهُ مِائةَ ألفِ نَبیٍّ وأربَعةً وعِشرینَ ألفَ نَبیٍّ ، المُرسَلونَ مِنهُم ثلاثُمِائةٍ وثلاثَةَ عَشَرَ رجُلاً ، وإنّ ذا الکِفلِ مِنهُم صلواتُ اللّه ِ علَیهِم . وکانَ بَعدَ سُلیمانَ بنِ داوودَ علیه السلام ، وکانَ یَقضی بینَ النّاسِ کما کانَ یَقضی داوودُ ، ولَم یَغضَبْ إلّا للّه ِ عَزَّوجلَّ ، وکانَ اسمُهُ عُویدیا ، وهُو الّذی ذَکرَهُ اللّه ُ تعالی جَلّت عظَمتُهُ فی کِتابهِ حیثُ قالَ : «واذْکُرْ إسْماعیلَ والیَسَعَ وذا الکِفْلِ وکُلٌّ مِنَ الأخْیارِ» . 
امام جواد علیه السلام ـ در پاسخ به عبدالعظیم حسنی که پرسید نام ذوالکفل چه بود و آیا از پیامبران مرسل بوده است یا نه؟ ـ فرمود : خداوند متعال یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر فرستاد که سیصد و سیزده نفر آنان مرسل بودند و ذوالکفل یکی از آن مرسلین علیهم السلام می باشد. او بعد از سلیمان بن داوود علیه السلام می زیست و در میان مردم مانند داوود قضاوت می کرد و جز برای خداوند عز و جل خشم نگرفت. نامش عویدیا بود و او همان کسی است که خداوند متعال در کتاب خود از وی نام برده است، آنجا که می فرماید : «و یاد کن اسماعیل و یَسَع و ذوالکفل را که همه از نیکانند». [2]

حدیث3
امام جواد علیه السلام : 
ـ لمّا سُئل عن المَوتِ ـ : هُوالنَّومُ الّذی یأتیکُم کُلَّ لیلَةٍ إلّا أنّهُ طویلٌ مُدَّتُهُ لا یُنتَبَهُ مِنهُ إلّا یَومَ القیامَةِ ، فمَن رأی فی نَومِهِ من أصنافِ الفَرَحِ ما لا یُقادِرُ قَدرَهُ ، ومِن أصنافِ الأهوالِ ما لا یُقادِرُ قَدرَهُ ، فکیفَ حالُ فَرِحٍ فی النَّومِ ووَجِلٍ فیهِ ؟ هذا هُو المَوتُ ، فاستَعِدُّوا لَهُ . 
امام جواد علیه السلام ـ در پاسخ به سؤال از مرگ ـ فرمود: همان خوابی است که هر شب به سراغ شما می آید، جز اینکه مدتش طولانی است و انسان از این خواب بیدار نمی شود مگر در روز رستاخیز. پس ، مرده کسی است که در خواب خود انواع شادی های بی شمار و انواع ترس و وحشت هایی که قادر به شمارش آنها نیست می بیند. حال [بنگر ]چگونه است حال آنکه در خواب شاد است و آنکه در آن دچار ترس و هراس است؟ این است مرگ؛ پس خود را برای آن آماده سازید. [3]

حدیث4
امام جواد علیه السلام : 
القَصدُ إلَی اللّه ِ تعالی بالقُلوبِ أبلَغُ مِن إتعابِ الجَوارحِ بالأعمالِ . 
امام جواد علیه السلام : ره سپردن به سوی خداوندمتعال با دلها، از به رنج افکندن اعضای بدن با اعمال رساننده تر [به سر منزل مقصود ]است. [4]

حدیث5
امام جواد علیه السلام : 
الفَضائلُ أربَعةُ أجناسٍ :أحَدُها : الحِکمَةُ ، وقِوامُها فی الفِکرَةِ ، والثانی : العِفَّةُ ، وقِوامُها فی الشَّهوَةِ ، والثالثُ : القُوَّةُ ، وقِوامُها فی الغَضَبِ ، والرابِعُ : العَدلُ ، وقِوامُهُ فی اعتِدالِ قُوَی النفسِ . 
امام جواد علیه السلام : فضیلتها چهار گونه اند: اول، حکمت که جانمایه آن اندیشه است. دوم، عفّت که جانمایه اش شهوت است. سوم، قدرت که جانمایه اش خشم است. چهارم، عدل که قوام آن در اعتدال قوای نفسانی است. [5]

حدیث6
امام جواد علیه السلام : 
مَن شَهِدَ أمرا فکَرِهَهُ کانَ کمَن غابَعَنهُ ، ومَن غابَ عَن أمرٍ فرَضِیَهُ کانَ کمَن شَهِدَهُ . 
امام جواد علیه السلام : کسی که شاهد کاری باشد و آن را ناخوش بدارد مانند کسی است که شاهد آن نبوده است و کسی که شاهد کاری نباشد اما به آن راضی باشد، مانند کسی است که شاهد آن بوده است. [6]

حدیث7
امام جواد علیه السلام : 
مَنِ استَحسَنَ قَبیحا کانَ شَریکا فیهِ . 
امام جواد علیه السلام : هر کس کار زشتی را نیک شمارد، در آن کار شریک باشد. [7]

حدیث8
امام جواد علیه السلام : 
أهلُ المَعروفِ إلَی اصطِناعِه أحوَجُ مِن أهلِ الحاجَةِ إلَیهِ ؛ لأِنَّ لَهُم أجرَهُ وفَخرَهُ وذِکرَهُ ، فمَهما اصطَنَعَ الرَّجُلُ مِن مَعروفٍ فإنَّما یَبدأ فیهِ بِنَفسِهِ ، فلا یَطلُبَنَّ شُکرَ ما صَنَعَ إلی نَفسِهِ مِن غَیرِهِ . 
امام جواد علیه السلام : نیکوکاران به نیکی کردن نیازمندترند تا کسانی که به آن نیازمندند؛ زیرا پاداش و افتخار و نیکنامیش از آنِ آنهاست. بنابراین، آدمی هر خوبی که کند، نخست به خود کرده است. پس، نباید به خاطر خوبیی که به خود کرده از دیگران سپاسگزاری بخواهد. [8]

حدیث9
امام جواد علیه السلام : 
قَد عاداکَ مَن سَتَرَ عَنکَ الرُّشدَ اتِّباعا لِما تَهواهُ . 
امام جواد علیه السلام : کسی که به خاطر پیروی از دلخواه تو، راه درست را بر تو پنهان دارد، بیگمان با تو دشمنی کرده است. [9]

حدیث10
امام جواد علیه السلام : 
أفضَلُ العِبادَةِ الإخلاصُ . 
امام جواد علیه السلام : برترین عبادت، اخلاص است. [10]

حدیث11
امام جواد علیه السلام : 
مَن أصغی إلی ناطِقٍ فقَدعَبَدَهُ، فإن کانَ النّاطِقُ یُؤَدّی عَنِ اللّه ِ عَزَّوجلَّ فقَد عَبَدَ اللّه َ، وإن کانَ النّاطِقُ یُؤَدّی عنِ الشَّیطانِ فقَد عَبَدَ الشَّیطانَ . 
امام جواد علیه السلام : هرکه به گوینده ای گوش سپارد، او را بندگی کرده است؛ اگر آن گوینده از خداوند عز و جل بگوید شنونده خدا را عبادت کرده و اگر از طرف شیطان بگوید شیطان را عبادت کرده باشد . [11]

حدیث12
امام جواد علیه السلام : 
الصَّبرُ عَلَی المُصیبَةِ ، مُصیبَهٌ عَلَی الشامِتِ بها . 
امام جواد علیه السلام : صبر کردن بر مصیبت ، مصیبتی است برای آن که از گرفتاری مصیبت دیده شاد می شود . [12]

حدیث13
امام جواد علیه السلام : 
إظهارُ الشَّیءِ قبلَ أن یَستَحکِمَ مَفسَدَةٌ لَهُ . 
امام جواد علیه السلام : آشکار کردن چیزی ، پیش از آن که استوار گردد ، موجب تباهی آن می شود . [13]

حدیث14
امام جواد علیه السلام : 
مَن زارَ قَبرَ عَمَّتِی بِقُمّ فَلَهُ الجَنَّةُ . 
امام جواد علیه السلام : هر که قبر عمّه ام را در قم زیارت کند ، پاداشش بهشت باشد . [14]

حدیث15
امام جواد علیه السلام : 
مُلاقاةُ الإخوانِ نُشْرَةٌ وتَلقیحُ العَقلِ ، وإن کانَ نَزْرا قَلیلاً . 
امام جواد علیه السلام : ملاقات با برادران ، موجب رفع دلتنگی و سبب باروری عقل می شود ، هر چند اندک و کوتاه باشد . [15]

حدیث16
امام جواد علیه السلام : 
کَفی بالمَرءِ خِیانَةً أنْ یکونَ أمینا للخَوَنَةِ . 
امام جواد علیه السلام : در خیانتکاری مرد همین بس که امانتدار خیانتکاران باشد. [16]

حدیث17
امام جواد علیه السلام : 
أوْحی اللّه ُ إلی بعضِ الأنبیاءِ :أمّا زُهدُکَ فی الدُّنیا فَتُعَجِّلُکَ الرّاحَةَ ، وأمّا انْقِطاعُکَ إلَیَّ فیُعَزّزُکَ بِی ، ولکنْ هَل عادَیْتَ لی عَدُوّا ووالَیْتَ لی وَلیّا؟ 
امام جواد علیه السلام : خداوند به یکی از پیامبران وحی فرمود: دل برکندن تو از دنیا مایه آسودگی زودرس خود توست و دل بستنت به من موجب ارجمندی تو نزد من است. لیکن آیا به خاطر من با کسی دشمنی ورزیده ای و از بهر من با کسی دوستی کرده ای؟ [17]

حدیث18
امام جواد علیه السلام : 
تأخِیرُ التَّوبةِ اغْتِرارٌ ،وطُولُ التّسْویفِ حَیْرَةٌ . 
امام جواد علیه السلام : به تأخیر افکندن توبه فریب وغفلت است و طولانی شدن و امروز و فردا کردن، مایه حیرت و سرگشتگی. [18]

حدیث19
امام جواد علیه السلام : 
کانتْ مُبایَعةُ رسولِ اللّه ِ صلی الله علیه و آله النِّساءَ أنْ یَغْمِسَ یَدَهُ فی إناءٍ فیهِ ماءٌ ثُمّ یُخرِجُها ، وتَغمِسَ النِّساءُ بأیْدیهِنَّ فی ذلکَ الإناءِ بالإقْرارِ والإیمانِ باللّه ِ والتّصدیقِ برسولِهِ . 
امام جواد علیه السلام : بیعت پیامبر خدا با زنان بدین گونه بود که دستش را در ظرف آبی فرو می برد و بیرون می آورد و زنان نیز با اظهار اقرار و ایمان به خدا و تصدیق پیامبرش دستان خود را در آن فرو می بردند. [19]

حدیث20
امام جواد علیه السلام : 
إنّ الإمامَ بَعدی ابْنِی علیٌّ، أمرُهُ أمری ، وقَولُهُ قَولی ، وطاعَتُهُ طاعَتی ، والإمامةُ بعدَهُ فی ابنِهِ الحسنِ . 
امام جواد علیه السلام : امامِ پس از من فرزندم علی است؛ فرمان او فرمان من است، سخن او سخن من و اطاعت از او اطاعت از من؛ و پس از او امامت به فرزندش حسن می رسد. [20]

حدیث21
امام جواد علیه السلام : 
الثِّقَةُ باللّه ِ تعالی ثَمَنٌ لِکُلِ غالٍ ، وسُلَّمٌ إلی کُلِّ عالٍ . 
امام جواد علیه السلام : اعتمادِ به خداوند متعال، بهای هر چیز گرانی است و نردبان رسیدن به هر بلندایی. [21]

حدیث22
امام جواد علیه السلام : 
نِعْمَةٌ لاتُشْکَرُ، کَسَیِّئَةٍ لاتُغْفَرُ؛
نعمتی که سپاسگزاری نشود، مانند گناهی است که آمرزیده نشود.[22]

حدیث23
امام جواد علیه السلام : 
اَ لْمُؤْمِنُ یَحْتاجُ اِلی ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفیقٍ مِنَ اللّه ِ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَ قَبولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ؛
مؤمن، به سه چیز، نیازمند است: توفیقی از جانب پروردگار، پنددهنده ای از درون خویش و پذیرشی از نصیحت کنندگان.[23]

حدیث24
امام جواد علیه السلام : 
الثِّقَةُ بِاللّه ِ ثَمَنٌ لِکُلِّ غالٍ ، سُلَّمٌ إلی عالٍ . 
امام جواد علیه السلام : اعتماد به خداوند ، بهای هر گران قیمتی و نردبانِ بلندْمرتبگی است . [24]

حدیث25
امام جواد علیه السلام : 
إیّاکَ ومُصاحَبَةَ الشِّرّیرِ ، فَإِنَّهُ کَالسَّیفِ المَسلولِ یَحسُنُ مَنظَرُهُ ویَقبُحُ أثَرُهُ . 
امام جواد علیه السلام : از همنشینی با شرور بپرهیز؛ چرا که مانند شمشیر آخته ، خوشْ منظر و زشتْ اثر است . [25]

حدیث26
امام جواد علیه السلام : 
اَلْقَصْدُ اِلیَ اللّه ِ تَعـالی بِالْقـُلُوبِ اَبْلَغُ مِنِ اتْعابِ الْجَوارِحِ بِالْأعْمالِ.
امام جواد علیه السلام فرمود:
تـوجـه قلبی بـه خـدا، رسـاتر است از زحمت دادن اعضاء و جوارح به عمل.[26]

حدیث27
امام جواد علیه السلام : 
الثِّقَةُ بِاللّه ِ ثَمَنٌ لِکُلِّ غالٍ وَسـُلَّمٌ اِلی کُلِّ عـالٍ.
امام محمد تقی علیه السلام فرمود:
اطمینان و توکل بر خدا بهای هر چیز گرانقیمت و نـردبان هر مقام بـالا و رفیعی است.[27]

حدیث28
امام جواد علیه السلام : 
إذا نَزَلَ الْقَضاءُ ضاقَ الْفَضاءُ.
امام جواد علیه السلام فرمود:
آنـگاه کـه قضـای الهی فرا رسـد، فضا هم بر انسان تنگ می شـود.[28]

حدیث29
امام جواد علیه السلام : 
... اِنَّ أنْفـُسَنا وَأَمـْوالَنـا مِنْ مَواهِبِ اللّه ِ ألْهَنیئَةِ وَعواریهِ المُسْتَوْدَعَةِ یُمَتـِّعُ بِما مَتـَّعَ مِنْها فیسـُرُورٍ وَغِبْـطَةٍ وَیـَأخُذُ ما اَخـَدَ مِنْها فی اَجْرٍ و حِسْبَـةٍ. فَمَنْ غَلَبَ جَزَعُهُ عَلی صَبْرِهِ حَبِطَ أَجْرُهُ وَنـَعـُوذُ بِاللّه ِ مِنْ ذلِکَ.
امام محمد تقی علیه السلام فرمود:
همانا جانها و مالهایمان از موهبتهای گوارا و امانتهای سپرده خداوند است، هر چه بخواهد، با خوشحالی وخرسندی از آنها بهره مندمان می گرداند، و هر چه را که بخواهد، با دادن ثواب و پاداش می گیرد، آنکه بی تابیش بر تحمل و استقامت وی افزون شود، اجر او از بین رفته است و از این حالت به خدا پناه می بریم.[29]

حدیث30
امام جواد علیه السلام : 
لاتَکُنْ وَلیّا لِلّهِ فیِ الْعَلانِیّةِ، عَـدُوّا لَهُ فِی السِّـرِ.
امام جواد علیه السلام فرمود:
اینگونه مباش که در ظاهر با خدا دوستی کنی و در پنـهانی دشـمنی[30]

حدیث31
امام جواد علیه السلام : 
اَلْمُؤمِنُ یَحْتاجُ اِلی تَوْفیقٍ مِنَ اللّه ِ وَواعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَقَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ.
امام محمد تقی علیه السلام فرمود:
مـؤمن به سه چـیز مـحتاج است:
1 ـ توفیق الهی، که کارها را بخوبی به پیش ببرد.
2 ـ واعظ درونی که هرلحظه او را پند و انذار دهد.
3 ـ پذیرش نصحیت کسی که او را پند می دهد.[31]

حدیث32
امام جواد علیه السلام : 
اَوْحَی اللّه ُ اِلی بَعْضِ الأنبِیاءِ:
أمّا زُهْدُکَ فی الدُّنیا فَتُعَجِّلُکَ الرّاحَةَ وَامّا انْقِطاعُکَ اِلیَّ فَیُعَزِّزُکَ بی، وَلکِنْ هَلْ عادَیْتَ لی عَدُوّا وَ والَیْتَ لی وَلیّا.
امام محمد تقی علیه السلام فرمود:
خـداوند به یکی از پیامبران وحـی کرد:
امّا زُهد تو، آسایشی را به دنبال دارد که به زودی به تو خواهد رسید، امّا جدایی از دیگران و پیوستنت به من، تو را عزیز خواهد کرد، (اینها برای خودت بود) امّا آیا برای من با دشمنم دشمنی کردی؟ و با دوستم رفاقت کردی؟[32]

حدیث33
امام جواد علیه السلام : 
کَتَبْتُ اِلی اَبیجَعفرِالثّانی علیه السلام: عَلِّمِنی شَیْئا إذا أنَا قُلْتُهُ کُنْتُ مَعَکُمْ فِی الدُّنیا وَالآخِرةِ، قالَ: فَـکَتَبَ بِخَـطِّهِ أَعْـرِفْهُ:
اَکْثِرْ مِنْ تِلاوَةِ «إنّا أنزَلْناهُ» وَرَطِّبْ شَفَتَیْکَ بِالأسْتِغْفارِ.
اسماعیل بن سهل گوید:
خدمت امام جواد علیه السلام نوشتم، چیزی به من تعلیم فرما که اگر آن را بگویم (بخوانم) در دنیا و آخرت با شما باشم. حضرت به خط خود نوشت :سـوره «انا انزالناه» را زیـاد بخـوان و لبهایت به گفتن استغـفار « تـر » باشـد، (یعنی آنقدر استغفار کُنی که هیچگاه لبت خشک نشود).[33]

حدیث34
امام جواد علیه السلام : 
ما عَظُمَتْ نِعَمُ اللّه ِ عَلی اَحَدٍ إلاّ عَظُمَتْ إلَیْهِ حوائِجُ النّاسِ فَمَنْ لَمْ یَحْتَمِلْ تِلْکَ الْمَعُونَةَ عَرَّضَ تِلْکَ النـِّعمَةَ لِلزَّوالِ.
امام جواد علیه السلام فرمود:
عظمت و بزرگی نعمتهای الهی بر کسی معلوم نمی شود مگر آنکه مردم از او درخواستهای بزرگی بکنند و هر کس این سخن (درخواستهای مردم) را تحمل نکند، (پاسخ نگوید) آن نعمت خداوندی را در معرض نابودی قرار داده است.[34]

حدیث35
امام جواد علیه السلام : 
اَلدّینُ عِزٌّ وَالْعِلمُ کَنزٌ وَالصَّمْتُ نُورٌ وَغایَةُ الزُّهدِ ألوَرَعُ وَلاهَدْمَ لِلدّینِ مِثْلُ الْبِدَعَ وَلااَفسَدَ لِلرَّجُلِ مِنَ الطـَّمَعِ وَبِالرّاعی تَصْلِحُ الرَّعِیـَّةُ وَبِالدُّعاءِ تُصْرَفُ الْبَلِیَّةُ.
امام جواد علیه السلام فرمود:
دین سرفرازی است، و دانش، گنج است، و سکوت نوری است، و نهایت زهد پاکدامنی است، و هیچ چیز مثل بدعت دین را از بین نمی برد، و هیچ چیز مثل طمع مرد را تباه نمی کند، و به واسطه رؤساء مردم هم اصلاح می شوند، و بلا به وسیله دعا بر طرف می گردد.[35]

حدیث36
امام جواد علیه السلام : 
تَوَسَّدِ الصَّـبْرَ وَاعْتـَنِقِ الْفـَقْرَ وَارْفَضِ الشَّهَواتِ وَخالِفِ الهَوی وَاعْلَمْ أنَّکَ لَنْ تَخْلُو مِنْ عَیْنِ اللّه ِ فـَانْظُرْ کَیْفَ تـَکُونَ.
مردی از امام جواد علیه السلام درخواست نصیحت کرد.
حضرت فرمود: می پذیری؟ گفت: آری. فرمود: صبر را بالش خودساز، فقر را در آغوش بگیر، لذتهـا را رهـا کن، بـا هـوس مخـالفت کـن ، و بدان که هرگز از دید خداوند بیرون نیستی، پس آنـگاه ببین در چـه حـالتی هسـتی.[36]

حدیث37
امام جواد علیه السلام : 
ثَـلاثٌ یَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّه ِ تَعالی:
کِثْـرَةُ الاْءسْتِغفـارِ وَلِینُ الْجانِبِ وَکَثْرةُ الصَّدَقَةِ. وَثَـلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ لَمْ یَنْـدَمْ: تَرْکُ الْعَجَلةِ وَالمْشَوَرَةِ وَالتَّوَکُّلِ عَلیَ اللّه ِ عِنْدَ الْعَزْمِ.
امام جواد علیه السلام فرمود:
سه چیز است که اگر در کسی باشد سبب خوشنودی خداست:
* زیاد استغفار کردن
* و همنشینی خوب
* زیاد صدقه دادن
و سه چیز است که هرکس دارا باشد پشیمان نمی شود :
* پرهیز از عجله و شتاب
* مشورت در کارها
* توکل بر خدا وقتی تصمیم به انجام کاری گرفت.[37]

حدیث38
امام جواد علیه السلام : 
لاتُـعاجِلُوا الْأمْرَ قَبْلَ بُـلُوغِهِ فَتَـنْدَمُوا وَلایَطُولَنَّ عَلَیْکُمُ الْأمَدُ فَتَقْسُو قُلُوبُکمْ وَارْحَـمُوا ضُـعَفـاءَکُـمْ وَاطْلُبُوا مِنَ اللّه ِ الرَّحْمَةَ بِالرَّحْمَةِ فیهمْ.
امام جواد علیه السلام فرمود:
در هیچ کاری قبل از آنکه وقتش برسد عجله نکنید که پشیمان خواهید شد و زمان انجام آن طولانی نشود که سنگدل خواهید شد و به ضعیفان رحم کنید، و با این کار رحمت خدا را به دست آورید (یعنی اگر به افراد ناتوان رحم کردید،
خـداوند به شـما رحـم خواهـد کرد)[38]

حدیث39
امام جواد علیه السلام : 
تَأْخیرُالتَّوْبَةِ اغْتِرارٌ وَطُولُ التَسـْویفِ حَـیْرَةٌ وَالاْءعُتِـلالُ عَـلیَ اللّه ِ هَـلَـکَةٌ وَالاْءصْرارُ عَلَی الذَّنْبِ أَمْنٌ لِمَکْرِ اللّه ِ «وَلایَـأمَنُ مَکْرَ اللّه ِ إلاَّ الْقَومُ الخاسِروُنَ»
امام محمد تقی علیه السلام فرمود:
تأخیر توبه و پشیمانی، غرور است، و ادامه تأخیر، حیرت و سرگردانی، و امروز و فردا کردن با خدا، هلاکت، و تکرار گناه، ایمنی از مکر خداست، «و از مکر خدا جز زیانکاران ایمن نباشند» [39]

حدیث40
امام جواد علیه السلام : 
مَنْ اَصْـغی اِلی نـاطِـقٍ فَقَدْ عَبَـدَهُ، فَإنْ کانَ النـّاطِقُ عَنِ اللّه ِ فَقـَدْ عَبَدَاللّه َ، وَاِنْ کانَ النّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبْلِیسَ
فَـقَـدْ عَبَـدَ إبْـلیـسَ.
امام محمد تقی علیه السلام فرمود:
هرکس به گوینده ای گوش دهد (از او حرف شنوی داشته باشد) او را پرستیده، پس اگر گوینده سخن از خدا بگوید، او نیز خدا را عبادت کرده است، و اگر از شیـطان بـگوید، او هم بنده شیطان شده است.[40]
 

پی نوشت:
1] تحف العقول : 456 ، تنبیه الخواطر : 1 / 17 عن محمّد بن عیسی نحوه ، بحار الأنوار : 78 / 358 / 1 .
[2] قصص الأنبیاء : 213/277 .
[3] معانی الأخبار : 289/5 .
[4] الدّرة الباهرة : 39.
[5] کشف الغمّة : 3/138 .
[6] تحف العقول : 456.
[7] کشف الغمّة : 3/139.
[8] کشف الغمّة : 3/137.
[9] أعلام الدین : 309 .
[10] تنبیه الخواطر : 2/109.
[11] الکافی : 6/434/24.
[12] کشف الغمّة : 3/139 .
[13] بحار الأنوار : 75/71/13.
[14] بحار الأنوار : 102/265/3 .
[15] بحار الأنوار : 74 / 353 / 26.
[16] بحار الأنوار: 78/364/4.
[17] تحف العقول : 455 .
[18] تحف العقول : 456.
[19] تحف العقول : 457.
[20] بحار الأنوار : 50 / 118 / 1 .
[21] بحار الأنوار : 78/ 364/ 5.
[22] أعلام الدین، ص 309.
[23] بحار الأنوار، ج 78، ص 358، ح 1.
[24] الدرّة الباهرة : ص 40 .
[25] الدرّة الباهرة : ص 40 .
[26] بحـارالانوار 78/364.
[27] بحارالانوار، 78، 364.
[28] بحار 78/364.
[29] تحف العقول، 726.
[30] بحار الانوار 78/365.
[31] تحف العقول، ص 729.
[32] تحف العقول، ص 726.
[33] ثواب الاعـمال، ص 197.
[34] الفصول المهمة 274/275.
[35] الفصول المهمة 274/275 ؛ مسند امام جواد 246.
[36] تحف العقول، ص 726.
[37] الفصول المهمه 274/275.
[38] العقول المهمة 274/275.
[39] تحف العقول، ص 729.
[40] تحف العقول، ص 726.