کشور جمهوری سوسیالیستی ویتنام با 331/041 کیلومتر مربع مساحت، در جنوب شرقی آسیا و در همسایگی چین، لائوس و کامبوج واقع شده است. جمعیت ویتنام بیش از 80 میلیون نفر است که بیشتر مردم از نژاد زرد و پیرو آیین بودا می باشند. پایتخت ویتنام، هانُوی و واحد پولش دونْگْ است. پیش بینی می شود که جمعیت ویتنام تا سال 2025م در حدود 108 میلیون نفر گردد. ویتنام محل سکونت اقوام کهن آسیایى است که در هزاره قبل از میلاد، در جنوب چین زندگی می کردند و با گسترش امپراتوری چین، در سرزمین کنونی ویتنام سکنی گزیدند. با این حال از حدود 200 سال قبل از میلاد مسیح(علیه السلام) به مدت 10 قرن تحت سلطه چین قرار داشتند. از قرن دهم میلادی، پادشاهی "هندو بودائی" در آن منطقه، که آنام نامیده می شد، شکل گرفت که تا قرن شانزدهم ادامه یافت. تجزیه پادشاهی آنام با نفوذ اروپائیان در این منطقه هم زمان شد. پس از گسترش دامنه حضور کشورهای استعمارگر غربی، از اوائل قرن نوزدهم، فرانسویان بر دیگر رقبا برتری یافتند و با تصرف تمامی این منطقه، آن را "هندوچین فرانسه" نامیدند. قرن بیستم، شاهد آغاز قیام های پراکنده علیه استعمارگران فرانسوی بود و در فاصله دو جنگ جهانی، این مبارزات، سازمان یافته تر گردید. پس از اتمام جنگ، شورش های استقلال طلبانه مردم به رهبری هوشی مینه شدت گرفت و سرانجام در دوم سپتامبر 1945م تأسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام رسماً اعلام شد. کشور ویتنام با توطئه غرب به ویژه امریکا، در سال 1955م به دو ناحیه شمالی و جنوبی تقسیم شد و جنگی مرگبار به این کشور تحمیل گردید. در نهایت با شکست خفّت بار امریکا در این جنگ، هر دو ناحیه ویتنام در سال 1976، با هم متحد شده و جمهوری واحدی را تشکیل دادند.
مطالب مرتبط
