آغاز جمهوری سوم فرانسه پس از سقوط لویی ناپلئون (1871م)

در جریان جنگ  های پروس و فرانسه در سال 1870م پاریس محاصره شد و محاصره شهر بیش از چهار ماه به طول انجامید. در این زمان مجلس ملی فرانسه که به شهر بُردو نقل مکان کرده بود، لویى ناپلئون معروف به ناپلئون سوم، امپراتور وقت فرانسه را که به اسارت گرفته شده بود از این مقام خلع کرد. و حکومت پادشاهی را ملغی اعلام نمود. این مجلس، هم چنین آدولف تی یر را به عنوان اولین رئیس جمهور فرانسه انتخاب کرد و به این ترتیب جمهوری سوم فرانسه در 31 اوت 1870م تشکیل شد. جمهوری سوم فرانسه با مخالفت بسیاری از عوامل تندرو مواجه بود که از اوضاع بد اقتصادی و سیاست رهبران این جمهوری ناراضی بودند. آنان حکومتی به نام کمون در پاریس تشکیل دادند و به مقابله با حکومت مرکزی پرداختند. اما حکومت کمون طی نبردی خونین در شهر پاریس سرکوب شد و جمهوری سوم از این پس در پاریس ادامه حیات داد. جمهوری سوم فرانسه از ضعف سیاسی بنیادین در رنج بود، چرا که فرانسه در آن زمان تعداد زیادی حزب داشت و با تقسیم شدن آراء بین آنها، هیچ یک از احزاب فرانسه، اکثریت پارلمانی را به دست نمی آورد تا رهبری مقتدرانه سیاست کشور را به عهده بگیرد. البته فرانسه طی سال های بعد تا آغاز قرن بیستم یک امتیاز غیرقابل انکار بر کشورهای دیگر اروپا داشت و آن آزادی کامل بیان و قلم و اجتماعات بود که در هیچ یک از کشورهای دیگر اروپا نظیر آن دیده نمی شد اما این آزادی، عوارض نامطلوبی هم داشت، به طوری که در کمتر از سی سال که از عمر جمهوری سوم فرانسه می گذشت، سی و هفت دولت در این کشور بر سر کار آمدند و این بی ثباتی سیاسی از عوامل مهم کندی پیشرفت اقتصادی کشور به شمار می رفت. با این وجود، جمهوری سوم فرانسه در برابر این آسیب های درونی نزدیک به هفتاد سال دوام آورد تا اینکه نازی های آلمان پس از اشغال فرانسه در جریان جنگ جهانی دوم در 14 ژوئن سال 1940م به عمر این جمهوری پایان دادند.