رِینولد الین نیکلْسون، خاورشناس و ادیب مشهور انگلیسی در نوزدهم اوت 1868م در این کشور به دنیا آمد. از آنجایى که پدر رِینولد استاد طب و تاریخ طبیعی و پدربزرگش از زبان شناسان زمان بودند، نیکلسون هم از دوران جوانی به تحصیل دانش روی آورد و در دوران دانشگاه، زبان و ادبیات یونانی، لاتینی و شرقی را فرا گرفت. نیکلسون در طی سال های بعد به فراگیری زبان های هندی، عربی و فارسی پرداخت و نخستین اثر خود را درباره منتخبی از اشعار دیوان شمس تبریزی انتشار داد. او از آن پس در دانشگاه کمبریج انگلستان به تدریس زبان فارسی مشغول شد و 25 سال به این کار پرداخت. بی شک بزرگ ترین کار نیکلسون که بیش از 20 سال برای آن زمان صرف نمود، ترجمه، شرح و چاپ مثنوی معنوی مولوی است که آن را در هشت جلد منتشر کرد. هم چنین تالیفات متعدد دیگری از نیکلسون به جای مانده که تاریخ ادبیات عرب، مفهوم شخصیت در تصوّف، تحقیقات درباره شعر اسلامی به انگلیسی و عرفای اسلامی از آن جمله اند. نیکلسون از بزرگ ترین دانشمندان متبحر در تصوف و عرفان اسلامی به شمار می رود و از طرفی، در ردیف خاورشناسان و مستشرقین دقیق و عمیق جای دارد. قول او همه جا معتبر است و اکثر آثار وی در همین رشته می باشد. نیکلسون از آغاز جوانی تا پایان عمر به مدت نزدیک به نیم قرن به بحث و تحقیق درباره عرفان و تصوف پرداخت و در این زمینه به استادی رسید. کارهای علمی و ادبی نیکلسون نه تنها از لحاظ کمیت و تعداد زیادِ آن، قابل ملاحظه است، بلکه چگونگی و کیفیت آنها نیز نشان دهنده احاطه علمی و تتبّعات فراوان و دقت بسیار وی می باشد. عملکرد نیکلسون به عنوان یک استاد برجسته و دارای خصائص اخلاقی، باعث شده بود تا از دید بزرگان فرهنگ و ادب غرب، به عنوان انسانی صاحبِ کمال و فضل و دانش و در عین حال دارای تواضع و فروتنی به حساب آید. نیکلسونْ قرنِ دوازدهم و سیزدهم میلادی را به مناسبت سرودن اشعار عرفانی توسط شاعران ایرانی نظیر سنایی غزنوی، عطار نیشابوری و جلال الدین مولوی، عصر طلایی عرفان اسلامی خوانده و سنایی را که پیر این گروه بوده، پدر شعر مذهبی، فلسفی و عرفانی ایران شمرده است. رِینولد نیکلسون سرانجام در 27 اوت 1945م در 77 سالگی در کمبریج درگذشت.
