بیست و یکم اوت هر سال که مصادف با ۳۱ مرداد است، روز جهانی مساجد نامگذاری شده است. در سال ۱۳۴۸ در چنین روزی مسجدالاقصی که قبله اول مسلمین جهان است توسط صهیونیست ها به آتش کشیده شد.
اکثر مردم تصور می کنند مسجد مکانی است تنها برای نماز خواندن و البته این تصور بی دلیل در ذهن ها شکل نیافته است، متاسفانه این باور ایجاد شده که تنها وقتی می خواهیم نماز بخوانیم و نهایتاً برای ختم و سالگرد فردی که از دنیا رفته و یا مناسبت های مذهبی خاصی چون اعتکاف و بعضی شهادت ها و ولادت ها پایمان را باید به مسجد بگذاریم و از این مکان استفاده کنیم.
این در حالی است که یکی از مکان هایی که در اسلام ارزش بسیاری برای آن قائل شده اند ، مسجد است به طوری که تعابیری چون خانه خدا را به این مکان داده اند ؛ به نقل از ابو بصیر: از امام صادق علیه السلام درباره علّتبزرگداشت مساجد پرسیدم . فرمود : «تنها از آن رو به بزرگداشتِ مساجد فرمان داده شده كه آنها ، خانه هاى خدا در زمین هستند.»[1]
مسجد خانه خدا در زمین، مرکز وحی، منبع فیوضات معنوی ، مکانی برای استجابت دعا و برکات گوناگون برای نمازگزاران و جامعه اسلامی است.
امام علی(علیه السلام)، برای حضور در مسجد هشت اثر برشمرده شده است:
کسی که به مسجد رفت و آمد میکند، یکی از منافع هشتگانه نصیب او میشود: برادری مفید و با ارزش در راه خدا، یا علم و دانش نو، یا دلیل و برهان محکم [برای تثبیت عقاید]، یا کلماتی که موجب هدایت شود [میشنود]، یا رحمت مورد انتظاری [شامل حال او میشود]، یا مواعظی که او را از فساد و گناه باز دارد، [میشنود،] یا به خاطر ترس یا حیا و آبروی خود گناهی راترک میکند.[2]
نقل است که شیخ الرئیس ابوعلی سینا برای ابو سعید ابوالخیر نوشت: چه لزومی دارد، مردم همه در مسجد اجتماع کنند، با اینکه خداوند از رگ گردن به انسان نزدیکتر است. هرجا که باشی اگر رابطه ات با خدا برقرار باشد، نتیجه خواهی گرفت. وی در پاسخ نوشت: اگر چند چراغ در یکجا روشن باشد، اگر یکی از آنها خاموش شد، چراغ های دیگر روشن است، ولی اگر همان چراغ ها هر کدام در یک اطاق باشد، اگر یکی از آنها خاموش شد، آن اتاق در تاریکی فرو خواهد رفت. انسانها نیز اینگونه اند؛ تربیت سیاسی که در مسجد ارائه میشود، به دلیل ماهیت مذهبی آن میتواند نسلی را پدید آورد که پشتوانه جامعه دینی باشند و در برابر حوادث سیاسی هوشیاری لازم را داشته باشند.
بعضی گناهکارند، اگر تنها باشند، شاید موفق به کسب فیوضات الهی نشوند، ولی اگر در جمع باشند، شاید خداوند به برکت افراد دیگر، آنها را هم مشمول برکات خود سازد.[3]
پی نوشت:
[1]. علل الشرائع: ص 318 ح 1.
[2]. وسائل الشیعه، ج3، ص 480.
[3]. داستانها و پندها، ج9، ص58.
مطالعه بیشتر در :
آثار رفتن به مسجد
