گالیلو گالیله، منجم و دانشمند معروف ایتالیایى در طول حیات علمی خود، علاوه بر ریاضیات به نجوم و اخترشناسی علاقه مند بود. هنگامی که گالیله در دانشگاه ونیز مشغول تدریس بود، خبر اختراع تلسکوپ را شنید و پس از چندی یک هلندی، نمونه ای از این تلسکوپ را به ونیز آورد. با اطلاع گالیله از این موضوع، علاقه به اخترشناسی او باعث شد تا شروع به ساختن تلسکوپ کند. وی بیشتر قطعات تلسکوپ را به تنهایى ساخت، حتی عدسی های آن را با سنگ، صیقل داد و برای بهره برداری آماده نمود. با اتمام کارساخت تلسکوپ در 18 اوت 1609م گالیله آن را متوجهِ آسمان کرد و با دیدگان دقیق و کنجکاوش، در پهنه آسمان فرو رفت. او ستارگان زیادی را دید که تا آن زمان از نظر پنهان مانده بودند. گالیله در طول تحقیقات خود به این واقعیت پی برد که کره ماه سطح کاملاً ناصافی دارد و مانند زمین پوشیده از کوه ها و دره های عظیم است. این دانشمند ایتالیایى به وسیله تلسکوپ توانست چهار قمر سیاره مشتری و حلقه دور سیاره زحل را نیز کشف نماید و بر دانش بشری اضافه کند. امروزه بشر با تلسکوپ های بسیار نیرومند قادر است اجرام آسمانی دور دست را در فضای بیکران رصد کند که این پیشرفت مرهون زحمات دانشمندانی نظیر گالیله است.
مطالب مرتبط
