ابوالحسن عامری از جمله فیلسوفانی است كه در فاصله ی زمانی میان دو فیلسوف بزرگ ایران یعنی فارابی و ابن سینا می زیست و در واقع، حلقه ی اتصال بین فلاسفه ی متقدم اسلامی شمرده می شود. ابوعلی مسكویه كه از شاگردان برجسته ی عامری و معاصر ابن سینا می باشد، بسیاری از سخنان عامری را كه حاوی نكات اخلاقی است در كتاب معروف خود به نام تجاربُ الاُمَم آورده است. عامری علاوه بر این كه در فلسفه صاحب نظر و شارح فلسفه ی ارسطو بود، در زمینه ی اخلاق و دین نیز تحقیق و بررسی بسیاری انجام داد و آثار ارزشمندی در این زمینه برجای گذاشت. وی فلسفه را مولود عقل و استدلال می دانست و معتقد بود كه عقل هرگز از فرمان خداوند سرپیچی نمی كند. تالیفات ابوالحسن عامری: الابصار و المُبَصِّر ، التقریر لاوجه التقدیر (درباره فلسفه)، السعاده و الاسعاد فی السیره الانسانیه (ابوالحسن این کتاب را به مباحث اخلاق و سیاست اختصاص داده است،(الفصول فی المعالم الالهیه ،الإتمام لفضائل الأنام ، الفصول الربانیة فی المباحث النفسانیة ،النُّسک العقلی ،شروح علی کتب أرسطو، رسائل (در این کتاب ابوالحسن عامری «استقرار عدالت و دوری از ظلم و جور را هدف غایی حکومت و حکومت داری » می داند.)
