آیت اللَّه حاج شیخ ابوالقاسم دانش آشتیانی، در سال 1290 ش (1329 ق) در آشتیان در بیت علم و فضیلت زاده شد. وی كه نواده آخوند ملااحمد آشتیانی بود، پس از طی دوران كودكی، به فراگیری علوم دینی روی آورد و در پانزده سالگی راهی حوزه علمیه قم گردید. آیت اللَّه دانش آشتیانی تحت سرپرستی عالم بزرگوار میرزا محمد فیض قمی، دروس حوزوی را ادامه داد تا اینكه در درس خارج فقه و اصول ایشان و نیز شیخ عبدالكریم حائری، سیدمحمد حجت كوه كمره ای و سید محمد تقی خوانساری حاضر شد و مبانی علمی اش را استوار ساخت. وی پس از آن كه سالیانی برای تبلیغ دین، به زادگاهش بازگشت، با ورود آیت اللَّه بروجردی به قم، یكسره به درس فقه و اصول آن عالم بزرگ حاضر شد و مورد توجه ایشان قرار گرفت تا جایی كه سرپرستی كتابخانه مسجد اعظم به او محول شد. آیت اللَّه دانش آشتیانی در زمان تصدی این كتابخانه، آن را در ردیف كتابخانه های مشهور كشور در آورد و برای آن نشریه ای راه اندازی نمود. ایشان در جریان نهضت اسلامی مردم به رهبری حضرت امام خمینی(ره)، در مسیر مبارزات ضد رژیم قرار گرفت و نام وی در ذیل تمام اعلامیه های اعتراض آمیز علما و مدرسین حوزه علمیه قم دیده می شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از سوی حضرت امام خمینی، به سِمت امام جمعه آشتیان برگزیده شد و تا پایان عمر، منشأ خدماتی به مردم آن سامان بود. برخی از تالیفات ایشان عبارتند از: تقریرات درس فقه آیت اللَّه بروجردی، مجموعه مقالات و ترجمه كتاب سقیفه، رمز نیكبختی و دو سرمایه نفیس. آن عالم خدمتگزار سرانجام در هشتم تیر ماه 1380 ش برابر با هفتم ربیع الثانی 1422 ق در 90 سالگی بدرود حیات گفت و در صحن حرم حضرت معصومه (س) مدفون گردید.
