رابرت بویل كه در دنیای شیمی آوازه خاصی دارد، فرزند یكی از ثروتمندترین افراد جهان قرن 17 میلادی بود، اما جالب این است كه بر اساس اعتقادات پدرش كه یك كنت سرشناس و متمول به حساب می آمد، باید در دامان روستاییان تهیدست پرورش پیدا می كرد تا به عنوان مردی كوشا و سختی كشیده تربیت شود. رابرت ژانویه 1627 در كاخ لیزمور در منطقه واترفرود ایرلند چشم به جهان گشود و در همان دوران كودكی این توانایی را پیدا كرد كه به زبان های مختلفی نظیر لاتین، یونانی و فرانسوی صحبت كند. در آستانه 8 سالگی، مادرش را از دست داد و به دنبال آن راهی كالج اتون انگلیس شد و پس از 3 سال تحصیل، سال 1641 به همراه مربی خصوصی فرانسوی خود راهی ایتالیا شد. او زمستان آن سال را در فلورانس ماند و به مطالعه برخی نظریه های گالیله پرداخت. این در حالی بود كه گالیله بسیار پیر و فرتوت شده بود، اما مرگ این اخترشناس شهیر موجب شد تا رابرت بویل به اخترشناسی، مكانیك و به طور كلی علوم جدید علاقه مند شود. همین علاقه در 20 سالگی و زمانی كه راهی لندن شد، تأثیر زیادی در عضویت او در یك گروه علمی تجربی داشت. رابرت بویل در آستانه انجام تحقیقات تجربی مختلف خود به این نتیجه جالب توجه رسید كه هیچ گاه نمی توان صحبت ها و نظرات دیگران درباره فرآیندهای علمی را مبنای تصمیم گیری قرار داد و این خود شخص است كه باید دست به تجربه بزند. گفته می شود ایده های بویل طرفداران زیادی پیدا كرده بود و او حتی موفق شده بود گردهمایی هایی را تشكیل دهد كه به آنها عنوان جلسات ناپیدا (نامرئی) را داده بودند. او در سال های بعد، در حالی كه همچنان به نظرات مبتنی بر دیدگاه تجربی خود اصرار داشت، موفق شد تا با همكاری دانشمندان سرشناس آن دوران یعنی رابرت هوك كه اتفاقا هم نام هم بودند، ثابت كند كه صدا در محیط خلا منتشر نمی شود. یكی از نكات جالب توجه زندگی شخصی رابرت بویل، توجه ویژه او به حیوانات و احترام به حیات آنها بود. او از آنجا كه دوست نداشت حیوانات را با انجام آزمایش های مختلف بیازارد، نمی توانست عملا ایده های خود درخصوص فرآیند تنفس در محیط های خلاء را بررسی كند. تحقیقات این دانشمند بزرگ، او را بتدریج به سوی شیمی و دنیای مملو از هیجان آن كشاند. او در این علم پیشرفت های زیادی را به ثبت رساند كه از آن جمله می توان به كشف عنصر فسفر و در نهایت ساخت نخستین كبریت اشاره كرد. بویل هیچ گاه ازدواج نكرد. برخی از دوستان او گفته اند كه او احتمالا فرصت فكر كردن به زندگی مشترك را نداشته است.
