تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء نهم قرآن
در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء نهم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء نهم قرآن کریم ما را همراهی کنید.
1. ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكاَنَ السَّيِّئَةِ الحْسَنَةَ حَتَى عَفَواْ وَّ قَالُواْ قَدْ مَسَّ ءَابَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ: آن گاه جاى بلا و محنت را به خوشى و خوبى سپرديم، تا شمارشان افزون شد و گفتند: آن پدران ما بودند با سختى و بهروزى. ناگهان آنان را بى خبر فرو گرفتيم.
✓ قهر الهى، خبر نمى كند و ناگهان مى رسد. «بَغْتَةً» { أعراف،95}
2. وَ مَا تَنقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ ءَامَنَّا بِايَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبرْا وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ: خشم بر ما نمى گيرى، جز آنكه چون نشانه هاى پروردگارمان بر ما آشكار شد به آنها ايمان آورديم. اى پروردگار ما، بر ما شكيبايى ببار و ما را مسلمان بميران.
✓ بهترين شيوه در برابر تهديد طاغوتها، دعا و توكّل بر خدا و حفظ ايمان و پايدارى است. «رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ»{أعراف،126}
3. فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِين: سرانجام از آنان انتقام گرفته و در دريا غرقشان ساختيم، زيرا آيات ما را تكذيب كردند و از آنها غافل بودند.
✓ سرنوشت ما و ريشهى ناگوارىها و بلاها، در دست خود ماست. «فَأَغْرَقْناهُمْ» ... «بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا»{ أعراف،136}
4. قَالَ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَاهًا وَ هُوَ فَضَّلَكُمْ عَلىَ الْعَلَمِينَ: گفت: آيا جز اللَّه، برايتان خدايى بجويم، و حال آنكه اوست كه شما را بر جهانيان برترى بخشيد؟
✓ عبادت بايد بر اساس تعقّل و تشكّر باشد. «أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلهاً وَ هُوَ فَضَّلَكُمْ»
✓ خدا يافتنى است، نه بافتنى، «أَبْغِيكُمْ» و پرستش غير خدا، با عقل و روحيّه ى سپاسگزارى ناسازگار است.{أعراف،140}
5. وَ الَّذِينَ عَمِلُواْ السَّيِّاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِهَا وَ ءَامَنُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌک آنان كه مرتكب كارهاى بد شدند، آن گاه توبه كردند و ايمان آوردند، بدانند كه پروردگار تو پس از توبه، آمرزنده و مهربان است.
✓ راه توبه هميشه باز است، گرچه پس از مدّتها باشد. «ثُمَّ تابُوا» «ثُمَّ» براى گذشت زمان طولانى است. {أعراف،153}
6. فَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئينَ: و چون از ترک چيزى كه از آن منعشان كرده بودند سرپيچى كردند، گفتيم: بوزينگانى مطرود شويد.
✓ نهى از منكر، اگر سبب هدايت ديگران نشود، سبب نجات خود ناهيان مى شود. «أَنْجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ» { أعراف،166}
7. وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِى ءَاتَيْنَاهُ ءَايَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ: خبر آن مرد را بر ايشان بخوان كه آيات خويش را به او عطا كرده بوديم و او از آن علم عارى گشت و شيطان در پى اش افتاد و در زمره گمراهان درآمد.
✓ انسان هر چه بالا رود، نبايد مغرور شود، چون احتمال سقوط وجود دارد، عاقبتِ كار مهم است. جايگاه هر كس بالاتر، خطرش بيشتر. «فَانْسَلَخَ مِنْها» { أعراف، 175}
8. أَ يُشْرِكُونَ مَا لَا يَخلُقُ شَيْئًا وَ هُمْ يُخلَقُونَ: آيا شريک خدا مى سازند چيزهايى را كه نمى توانند هيچ چيز بيافرينند و خود مخلوق هستند؟
✓ انسانها در تنگناها متعهّد مى شوند، «لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ»، امّا در حال گشايش، بى وفايند. «جَعَلا لَهُ شُرَكاءَ»{ أعراف،191}
9. إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّى مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَائكَةِ مُرْدِفِين: {به ياد آوريد} زمانى كه {در جنگ بدر} از پروردگارتان فريادرسى مى طلبيديد، پس او دعا و خواسته ى شما را اجابت كرد {و فرمود:} من يارى دهنده شما با فرستادن هزار فرشته ى پياپى هستم.
✓ خداوند، بدون دعا هم مى تواند عطا كند، ولى دعا، يک راه تربيت الهى است. «إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ»{ أنفال، 9}
10. يَأَيُّها الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ: اى كسانى كه ايمان آورده ايد، مى دانيد كه نبايد به خدا و پيامبر خيانت كنيد و در امانت خيانت ورزيد.
✓ امانت مردم به منزله ى امانت خود ما و خيانت به آن خيانت به خودمان است. «لا تَخُونُوا»{أنفال، 27}
جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.
مطالب مرتبط
