اشعار حضرت ابوالفضل علیه السلام با ترجمه

إنّي اُحامي أبَداً عَن ديني
اشعار حضرت ابوالفضل علیه السلام در منابع مختلف و کتاب های مقاتل به صورت مختلفی نقل شده است. در بحار الانوار و مناقب ابن شهر آشوب ابیات ذیل را نیز ذکر کرده است که ترجمه آنها را بیان می کنیم:

اشعار حضرت ابوالفضل علیه السلام با ترجمه

اشعار حضرت ابوالفضل علیه السلام در منابع مختلف و کتاب های مقاتل به صورت مختلفی نقل شده است. در بحار الانوار و مناقب ابن شهر آشوب ابیات ذیل را نیز ذکر کرده است که ترجمه آنها را بیان می کنیم:

لا أرهَبُ المَوتَ إذِ المَوتُ رَقى
حَتّى اُوارى فِي المَصاليتِ لِقا
نَفسي لِنَفسِ المُصطَفَى الطُّهرِ وَقا
إنّي أنَا العَبّاسُ أغدو بِالسَّقا
ولا أخافُ الشَّرَّ يَومَ المُلتَقى

از مرگْ نمى هراسم؛ زيرا مرگ، ترقّى و صعودى است
كه مرا در پشت شمشيرها، پنهان مى كند
جانم، سپر جان پاكيزه مصطفى باد
منم عبّاس كه كارم سيراب سازى تشنگان است،
و از مرگ در هنگام مصاف با دشمن ترسى ندارم.

اشعار حضرت ابوالفضل علیه السلام با ترجمه

وَاللّه ِ إن قَطَعتُمُ يَميني
إنّي اُحامي أبَداً عَن ديني
وعَن إمامٍ صادِقِ اليَقينِ
نَجلِ النَّبِيِّ الطّاهِرِ الأَمينِ

به خدا سوگند، اگر دست راستم را قطع كنيد
من، هميشه از دينم حمايت مى كنم
و نيز از امام راستگو و استوارباورى
كه نواده پيامبرِ پاك و امين است

اشعار حضرت ابوالفضل علیه السلام با ترجمه

يا نَفسُ لا تَخشَي مِنَ الكُفّارِ
وأبشِري بِرَحمَةِ الجَبّارِ
مَعَ النَّبِيِّ السَّيِّدِ المُختارِ
قَد قَطَعوا بِبَغيِهِم يَساري
فَأَصلِهِم يا رَبِّ حَرَّ النّارِ

اى جان! از كافران مترس
و به رحمت خداى جبران كننده، بشارتت باد
همراه با پيامبر صلى الله عليه و آله، سَرور برگزيده
با سركشى شان، دست چپم را قطع كردند
پروردگارا ! آنان را به داغىِ آتش برسان

اشعار حضرت ابوالفضل علیه السلام با ترجمه

یا نفس من بعد الحسین هونی
و بعده لاکنت ان تکونی
هذا الحسین وارد المنون
و تشربین باردالمعین
تالله ما هذا فعال دینی

ای نفس! پس از حسین خوار باش
و بعد از او شایسته نیست که زنده باشی
این حسین است که وارد گرداب مرگ شده
و تو می خواهی آب خنک بنوشی؟
قسم به خدا این عمل دستور دین من نیست.

اشعار حضرت ابوالفضل علیه السلام با ترجمه

مطالب پیشنهادی: ویژه نامه علمدار نینوا، حضرت عباس علیه السلام

منابع:
1. المناقب لابن شهرآشوب: ج ٤ ص ١٠٨.
2. بحار الأنوار: ج ٤٥ ص ٤٠.

Share