استاد احمد بهمنیار كرمانی در سال 1262هجری شمسی در خاندانی فرهیخته در كرمان به دنیا آمد و در همان شهر، نزد پدر و برادر خود، ادبیات فارسی و عربی، فقه، اصول، فلسفه و ریاضیات را آموخت. او ضمن تحصیل، زبان تركی اسلامبولی و انگلیسی را فراگرفت و در این دو زبان، دست به تحقیقات و تالیفاتی زد. بهمنیار در آغاز مشروطیت به مبارزات سیاسی روی آورد و در سال 1289 ه.ش روزنامه دهقان را برای اشاعه اندیشه های ملی خویش منتشر كرد كه منجر به تبعید و زندانی شدنش به شیراز شد. دکتر بهمنیار مدتی به ریاست دارالمعلمین تبریز و نیز استادی دانشسرای عالی دانشگاه تهران رسید و در سال 1321ه.ش، به عضویت پیوسته فرهنگستان ایران درآمد. استاد بهمنیار پس از اخذ دكترا از دانشگاه تهران به تدریس عربی پرداخت و به تالیف و ترجمه آثار همت گماشت. تصحیح كتبی از قبیل تاریخ بیهق، الابنیة عن حقایقِ الدویه و تالیف تحفه احمدیه و داستان نامه بهمنیاری از جمله آثار این محقق برجسته می باشند. وی در املای فارسی صاحب نظر بود و بسیاری از شیوه های درست كه در املای فارسی متداول شده مرهون زحمات اوست. دکتر احمد بهمنیار کرمانی سرانجام در دوازهم آبان ماه سال 1334 ه.ش در 72 سالگی در گذشت و طبق وصیت خودشان، در عتبات عالیات مدفون گردید.
