تئوفیل گوتیه(Théophile Gautier)، شاعر فرانسوی، در 31 اوت سال 1811میلادی در شهر تارْبْ در فرانسه به دنیا آمد و در سه سالگی به همراه خانواده اش به پاریس مهاجرت کرد. وی در ابتدا در نقاشی طبع آزمایى کرد ولی پس از چندی به شاعری روی آورد. گوتیه نخستین اثر خود را در 19 سالگی منتشر کرد و از 29 سالگی به ایتالیا، الجزایر و خاور نزدیک مسافرت نمود. وی زمانی نیز به روزنامه نگاری پرداخت و درباره ادبیات و نقاشی، پاورقی های بی شمار و نقدهای هنری فراوانی انتشار داد. گوتیه طی سال های بعد، کتاب ها و سفرنامه های متعددی نگاشت و به شهرت نسبی رسید. گوتیه را شاعر آب و رنگ نامیده اند، زیرا اشعار او همه کار یک نقاش هنرمند است. او علاوه بر اینکه شعر می سرود، رمان نویس و باستان شناس و منتقد هنری و تئاتر نیز بود. تئوفیل گوتیه در میان ادبا و هنرمندان عصر، بزرگ ترین طرفدار عقیده هنر برای هنر بود و معتقد بود که هنرمند جز هنر خود به هیچ اصل اجتماعی و اخلاقی نباید کار داشته باشد. گوتیه که اهمیت تاریخی خود را در ارائه این نظریه به دست آورده است، هنر را ذاتاً خالق زیبایى می داند و همین مستثنی کردن هنر از مسائل فلسفی، اجتماعی و مذهبی، شماری از منتقدان را برانگیخته است تا وی را از باب محدودیت دید و قلّت اندیشه به باد انتقاد، بگیرند. از گوتیه آثار متعددی به جای مانده که به جز کمدی مرگ و اسپانیا و کاپیتان فراکاس، کتاب بسیار معروف لعاب ها و سنگ های نقش دار، شاه کار او به شمار می رود و با قطعه شعر زیبایى درباره حافظ آغاز می گردد. این دیوان، مهم ترین و بدیع ترین اثر شاعرانه گوتیه است که بیش از سایر آثارش، استادی او را در زیبایى قالب شعر تثبیت می کند. گوتیه در این اشعار، با آرایش رنگین صحنه ها و چشم اندازها چنان در صنعت گری و فنون کلام استادی به کار برده که گویى به جای نوشتن با قلم، گوهرهایى در نگین نشانده است. تئوفیل گوتیه را به دلیل خلق این آثار، جادوگر ادبیات فرانسه نیز نامیده اند. با این حال سال های آخر عمر او با مشکلات مالی مواجه گردید و ناچار تمام وقت خود را به نوشتن داستان کوتاه، رمان و نقد ادبی برای مجلات اختصاص داد. گوتیه با آنکه از نویسندگان و شاعران درجه اول عصر خود به شمار نرفته و به غیر از یکی دو اثر او، خواننده فراوانی نداشته است، با این حال در جریان های ادبی زمان، شخصیتی ممتاز به حساب آمده است و الهام بخش شاعران دهه 1850میلادی بوده است. تئوفیل گوتیه سرانجام در 23 اکتبر سال 1872میلادی در 61 سالگی درگذشت.
