غلامحسین ساعدی در ۱۳ دی ۱۳۱۴ هجری شمسی، در تبریز متولد شد. او کار خود را با روزنامه نگاری آغاز کرد. در نوجوانی به طور هم زمان در ۳ روزنامهٔ فریاد، صعود و جوانان آذربایجان مطلب می نوشت. اولین دستگیری و زندان او چند ماه پس از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ه.ش اتفاق افتاد. این دستگیری ها در زندگی او تا زمانی که در ایران بود، تکرار شد. وی تحصیلات خود را با درجه دکترای پزشکی، گرایش روان پزشکی در تهران به پایان رساند. مطبش در خیایان دلگشا در تهران قرار داشت و او بیشتر اوقات بدون گرفتن حق ویزیت بیماران را معاینه می کرد. غلامحسین ساعدی با عزاداران بیل، چوب به دست های ورزيل، بهترين بابای دنيا، تک نگاری اهل هوا، پنج نمايشنامه از انقلاب مشروطيت، پرورابندان، ديکته و زاويه و آی با کلاه ! آی بی کلاه، و چندين نمايشنامه ديگری که نوشت، وارد دنيای تئاتر ايران شد و نمايش نامه های او هنوز هم از بهترين نمايش نامه هايی هستند که از لحاظ ساختار و گفت و گو به فارسی نوشته شده اند.
مطالب مرتبط
