ویلیام پن، فیلسوف برجسته انگلیسی، در 14 اکتبر 1644میلادی در لندن به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات متوسطه، وارد دانشگاه آکسفورد گردید اما تحصیلات خود را نیمه تمام گذاشت و پس از چندی با اعضای فرقه کویکر آشنا شد. این عده که انجمن دوستان نامیده می شدند، طرفدار مقاومت جدی در برابر هرگونه بدی بودند. ویلیام پن در سال 1681میلادی، نقشه ایجاد یک مدینه فاضله مبتنی بر وحدت و برادری را طرح ریزی نمود تا نمونه و سرمشقی برای همه بشریت باشد. از این رو، از طرف پادشاه وقت انگلستان، قطعه زمینی در امریکا برای اجرای این طرح که آن را آزمایش مقدس نامیده بود در اختیار ویلیام پن قرار گرفت. در این مستعمره که به نام پن، پنسیلوانیا به معنی جنگل پِن نامیده می شد، دولتی طرح ریزی و اجرا گردید که هرچند پِنْ رهبر آن بود، ولی قدرت در اختیار مردم قرار داشت. آزادی بیان و تسامح دینی، ساخت دارالتأدیب به جای زندان، قرار دادن مجازات اعدام فقط برای جنایت و خیانت، عدم وجود طبقات اجتماعی و ارتش، حاکمیت حکومت مشترک المنافع بر پایه های دوستی، عدالت و صلح، از جمله ویژگی های این جامعه جدید بود. میل به عدالت که با حس ترحم در ویلیام پن آمیخته بود، سبب شد که با بومیان سرخ پوست ارتباط یابد و با آنان قرارداد دوستی منعقد کند. ویلیام پن، منطقه تحت حکومت خود را اگرچه هدیه ای از پادشاه انگلستان بود، اما از صاحبان سرخ پوستِ آن خریداری کرد و آن را محلی برای سکونت ستمدیدگان سراسر جهان قرار داد. پن، دولت مستعمره خود را مانند ساعتی می دانست که مردمی که وی رهبر آنان بود، حرکت و کار آن را، میزان می کردند. در این سرزمین، مردم با جمع شدن به دور هم حق داشتند که قوانین تازه وضع کنند و قوانین قدیم را اصلاح یا لغو سازند. در حقیقت، ویلیام پن، نطفه سازمانی چون ملل متحد را در آن جا گذاشت و خود رهبری اخلاقی و سیاسی آن را در دست گرفت. ویلیام پن سرانجام در 30 ژوئیه 1718میلادی در 74 سالگی درگذشت.
