در پیاده روی اربعین حسینی، هر کسی به نحوی در پی خدمت رسانی به زائران سالار شهیدان است تا برای خود در آن دنیا، بفرموده قرآن «وسیله» ای دست و پا کند. «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَةَ؛ اى اهل ايمان! از خدا پروا كنيد و دست آويز و وسيله اى [از ايمان، عمل صالح] براى تقرب به سوى او بجوييد.»[1] پیام آیه این است که ای اهل ایمان در فردای قیامت، دستتان خالی نباشد و حرفی برای گفتن داشته باشید.
در پیاده روی امسال اربعین، پویشی به اسم رانندگان حسینی راه اندازی شده است. «طرح پویش رانندگان حسینی عنوان طرحی است که طی آن رانندگان به صورت نذری، زائران را از شهرهای همجوار تا مرزها یا از مرزها تا شهرهای مختلف جابجا می‌کنند.»[2]
رانندگان طرح پویش حسینی امیدوارند که دعای امام صادق(علیه السلام)، ان شاءالله پشت سر آنان باشد. «خدایا... من و برادران و زائرین قبر پدرم حسین(علیه السّلام) را بیامرز، آنان که اموالشان را انفاق کرده و بدنهایشان را به سختی انداخته، بخاطر اشتیاق در نیکى به ما و امید به پاداش هایى که در دوستى و پیوند با ما نزد توست.»[3]
بدون شک، دوستی و پیوند با اهلبیت در این دنیا و هزینه کردن(مال و جان و وقت) برای آنها، وسیله و دست آویز گرانبهایی است که در آن دنیا به داد انسان خواهد رسید؛ دست آویزی که نصیب رانندگان حاضر در طرح پویش حسینی شده است.
نکته: البته کسانی دیگری هستند که به صورت های مختلف، مال خود را انفاق کرده و در پی رسیدن به وسیله و دست آویز محکم(علاوه بر این دنیا) در آن دنیا هستند. مثل کسانی که پول و سرمایه خود را در خدمت زوار اباعبدالله الحسین(علیه السلام) قرار می دهند، تا در روزی که نه دوستی های ظاهری بکار می آید و نه خرید و فروشی در کار است، وسیله و دستاویزی داشته باشند. «یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا بَيْعٌ فيهِ وَ لا خُلَّةٌ؛اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از آنچه به شما روزى داده ايم، انفاق كنيد! پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن، نه خريد و فروش است (تا بتوانيد سعادت و نجات از كيفر را براى خود خريدارى كنيد)، و نه دوستى (و رفاقتهاى مادى سودى دارد).»[4]
پی نوشت ها:
1ــ 35 انعام
2ــ کلیک کنید
3ــ بحارالانوار، ج98، ص51
4 ـ آیه 254 بقره
مطالب مرتبط
