تطبیق

اشاره

پس از توقیت و تعجیل، آسیبی که قابل ذکر است، تطبیق ناصواب است. به این توضیح که عده ای با خواندن یا شنیدن چند روایت در علایم ظهور، آن ها را بر افراد یا حوادثی تطبیق

می دهند. البته خودِ تطبیق روایات بر حوادث، آفت و آسیب نیست، بلکه آفت، مطالب و ادعاهایی است که افرادی به صرف خواندن یک یا دو روایت و بدون بررسی آیات و روایات و مطالب تاریخی و قدرت تشخیص صحیح و سقیمِ روایات مطرح می کنند، یعنی بدون داشتن تخصص به اظهار نظر می پردازند.

این تذکر لازم است که در روایات، تشخیص مؤلّفه ها و علایم سپاه حق و باطل به عهده علمای راستین گذاشته شده است؛ همان ها که در عصرغیبت کبرا به عنوان «نواب عام» عهده دار امور گشته اند.

پیامدها

1. پیامد تطبیق، توقیت و تعجیل است.

2. نومیدی و یأس در اثر عدم اتفاق ظهور.

3. به دلیل عدم تحقق تطبیق های مطرح شده، باعث بی اعتقادی افراد نسبت به اصل ظهور می-گردد و افراد در اصل ظهور و روایات به شک و تردید می افتند.

خاستگاه

1. توهم زدگی.

2. هوی و هوس و مشکل مطرح سازی خود (بیماری روانی هیستری).

3. دخالت افراد غیر متخصص در مطالب کاملا فنّی و تخصصی.

4. عدم روشنگری کافی توسط علما:

الف) عدم تبیین علایم حتمی و غیر حتمی، عدم طرح مسأله بداء و مسایل مرتبط با علایم ظهور.

ب) نداشتن عکس العمل مناسب در مقابل مدّعیان.

راه درمان

1. تبیین و روشنگری.

2. تکذیب و مبارزه با انحرافات.

3. کار کارشناسی در مورد علایم و ویژگی ها توسط علما.