طمع عبارت است از چشم داشت به ثروت و مکنتی که خود یا مردم دارند; که این نیز یکی از شاخههای دنیا دوستی است و از جمله رذایل و صفات ناهنجار است. هر طمع کاری اعتمادش به خود یا مردم بیشتر از خداست; زیرا اگر اعتماد او به خدا بیشتر بود تنها...