غزلیات استاد شهریار | ضیاءالصالحین

گربه پیرانه سرم بخت جوانی به سر آید / شاعر : شهریار

اشکش چکید و دیگرش آن آبرو نبود / شاعر : شهریار

یاد آن که جز به روی منش دیده وانبود / شاعر : شهریار

دوش در خواب من آن لاله عذار آمده بود / شاعر : شهریار

شمعی فروخت چهره که پروانه تو بود / شاعر : شهریار

تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود / شاعر : شهریار

سبوکشان که به ظلمات عشق خضر رهند / شاعر : شهریار

روشنانی که به تاریکی شب گردانند / شاعر : شهریار

بهار آمد که بازم گل به باغ و بوستان خواند / شاعر : شهریار

لبت تا در شکفتن لاله سیراب را ماند / شاعر : شهریار

مسافری که به رخ اشک حسرتم بدواند / شاعر : شهریار

شبست و چشم من و شمع اشکبارانند / شاعر : شهریار

بازگشت بالا