غزل

با روزه ی سکوتت، آتش مزن به جانم / شاعر : علیرضا قزوه

پیدا تری ز خورشید، ای ماه بی نشانم

یتیم می شود خاک، اگر که برنگردی / شاعر : علیرضا قزوه

و صد مدینهْ داغی، تو صد بقیعْ دردی

برای این دلِ تنهاترم دستی ببر بالا / شاعر : علیرضا قزوه

سبحانک یا نورتر از نورتر از نور / شاعر : علیرضا قزوه

برگشته ام امشب به خود از راه نشابور

دلم قربانی آن سر که با خنجر کند بازی / شاعر : علیرضا قزوه

غوغاست در قیامتِ عشّاق، لال باش! / شاعر: علیرضا قزوه

بالای سرم باز، ابر کلمات است / شاعر : علیرضا قزوه

من مانده ام این دین که شما راست چه دینی است؟ / شاعر : علیرضا قزوه

در تمامِ شهرِ تن دیگر نمی پیچد اذانم / شاعر : علیرضا قزوه

صاف می آیی سر کوی «صراط المستقیم» / شاعر : علیرضا قزوه