انسان در مسیر زندگی از زمانی که متولد می شود تا زمانی که از این دنیا رخت بر می بندد، پستی و بلندی های بسیاری را تجربه می کند، اما آنچه که به ذهن‌ها بیشتر مان
عبادت
پیامبر اکرم صلی الله علیه واله به علی (ع) فرمود : سه چیز در دنیا برای مؤمن فرح بخش است:
اللَّهُمَّ إِنِّي کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ تَهَيَّأْتُ وَ تَعَبَّأْتُ وَ قُمْتُ لِلصَّلاةِ بَيْنَ يَدَيْکَ وَ نَاجَيْتُکَ أَلْقَيْتَ عَلَيَّ نُعَاسا إِذَا أَنَا
قال الباقر علیه السلام:«إنّما یعبد الله من یعرف الله، فأمّا من لایعرف الله فإنّما یعبد هکذا ضلالاً. قلت: جعلت فداک فما معرفة الله؟
«خدايا! مرا نعمت بخشيدی و شكر مرا نيافتی، به بلا گرفتارم نمودی و صبر مرا دريافت نكردی، نعمتت را از من دريغ نورزيدی و با ترك صبرم شدت بلا را بيشتر ننمودی. پروردگارا! از كريم غير از كرم نسزد».
۞ امام باقر عليه السّلام براى انجام حجّ، از مدينه به سوى مكّه رهسپار شد، وقتى كه در مكّه وارد مسجد الحرام شد، و به كعبه نگريست و بلند بلند گريه كرد، سپس طواف
عبادت درجات فراوانی دارد که برخی از آنها هدف میانگین و بعض دیگر هدف نهایی است و چون عمل محدود است و شهود نامحدود، عبادت‌های عملی هدف‌های محدود و عبادت‌های شهودی هدف‌های نامحدود خواهند بود.