فرزانگان قفقاز [۳۱] - ابوالحسن حسینی لاهیجی بادکوبه‌ای (۱۲۸۸ - ۱۳۷۴ ق)
ابوالحسن حسینی لاهیجی بادکوبه‌ای (۱۲۸۸ - ۱۳۷۴ ق)
آقا میرابوالحسن حسینی لاهیجی بادکوبه‌ای، از سادات مکرم حسینی منطقه لاهیج قفقاز و از عموزادگان حکیم نامی آیت‌الله سیدحسین بادکوبه‌ای، در سال ۱۲۸۸ ق (۱۸۷۱ م) در روستای خوددالان از توابع شهر باکو متولد شد. قرائت قرآن، بوستان، گلستان و دیگر کتب متداول مکتب‌خانه‌های وقت قفقاز را در زادگاه خویش و سپس مقدمات و بخش‌هایی از سطوح عالی فقه و اصول را از عالمان و روحانیون منطقه فرا گرفت. در جوانی عازم حوزه علمیه نجف اشرف گردید و از محضر استادان وقت آنجا بهره‌مند شد؛ از مدت اقامت و استادان وی در آن حوزه مقدس اطلاعی به‌دست نیامد. آنچه از اظهارات نوادگان و آگاهان به‌دست آمد، حضور چند ساله وی در نجف اشرف و بهره‌مندی از اساتید آنجاست، آقا میرابوالحسن پس از بازگشت از نجف اشرف به وعظ و ارشاد و تبلیغ و ترویج معارف اسلامی و احکام شرعی پرداخت و همانند دیگر عالمان و روحانیون هم‌عصر خویش از آزار و اذیت و تهدید و پیگرد دژخیمان کمونیسم در امان نماند و سرانجام در سال ۱۳۷۴ ق (۱۹۵۴ م) دارفانی را وداع گفت و به دیدار معبود شتافت. [۱]
پی نوشت:
۱. مصاحبه با نوادگان معظم‌له و روحانیون محل.
منبع: کتاب فرزانگان قفقاز، عادل مولایی، ص ۵۹ و ۶۰.
افزودن دیدگاه جدید