محو گناه

ابا الحسن موسى بن جعفر علیهما السلام یحدث عن ابیه - علیه السلام - انه قال :

من اسبغ وضوئه فى بیته و تمشط و تطیب ثم مشى من بیته غیر مستعجل و علیه السکینة و الوقار الى مصلاة رغبة فى جماعة المسلمین لم یرفع قدما و لم یضع اخرى الا کتب له حسنة ، و محت عنه سیئة و رفعت له درجة فاذا ما دخل المسجد الى ان قال - علیه السلام - ثم افتتح الصلوة مع الامام جماعة الا وجبت له من الله المغفرة و الجنة من قبل ان یسلم الامام ؛

امام موسى بن جعفر (ع ) از پدر بزرگوارش نقل فرمود: کسى که در منزلش ‍ وضوى کامل بگیرد و مویش را شانه کند و خود را معطر نماید، سپس از خانه اش بدون عجله و با آرامش و وقار بیرون آید و به طرف محل نماز برود در حالى که میل به جماعت مسلمین دارد قدمى از زمین بر نمى دارد و نمى گذارد مگر این که یک حسنه برایش نوشته شود و یک گناه از او محو گردد و یک درجه به خدا نزدیک شود تا زمانى که داخل مسجد شود. تا اینکه فرمود: سپس نماز را با امام جماعت شروع کند از طرف خدا مغفره و بهشت بر او واجب مى شود قبل از اینکه امام سلام نماز را بدهد.

منبع:(جامع احادیث الشیعه ، ج 6، ص 387)