ولادت "ملاعبدالله مدرس گرجى"،عالم دینی قرن چهاردهم (1313ق)

ملاعبدالله مدرس گرجى، فرزند عبدالکریم مدرس گرجى، تحصیلات مقدماتى را نزد برادرش محمد شروع و بعد‌ها در محضر ملاعبدالعظیم مجتهد و چند تن دیگر از علماى کردستان به پایان رساند و به دریافت اجازه موفق شد که این اجازات و مداک او بعد‌ها به تصویب و تأیید وزارت معارف و اوقاف نیز رسید. او تا پایان عمر مرتباً به تدریس و تحشیه و تألیف و مطالعه و یادداشت نکات علمى و ادبى و نیز امامت و ارشاد مردم سنندج در مسجد ملاویسى مشغول بود. وى در تصوف و عرفان نیز داراى مقام بود. ملاعبدالله مدرس گرجى در تمام رشته هاى علمى و ادبى و دینى از صرف و نحو و منطق و کلام و تفسیر و حدیث و غیره وارد بود و آن‌ها را تدریس مى نمود. وى امام جماعت مسجد ملاویسى سنندج را عهده دار بود و به تدریس نیز مى پرداخت. ملاعبدالله مدرس گرجى در سال ۱۴۰۵ هجری قمری سنندج به دیار باقی شتافت. فهرست آثار وى به این شرح است: رساله اى در ابطال جواز الصلاة فى الحضر بلا وجود عذر و المطر به عربى؛ رساله اى در منطق به فارسى با تفریظ ملاخالد مفتى زاده و ملاعبدالمجید اصولى؛ رساله اى در پیام به برادران دینى و خطاب به عموم مسمانان جهان به فارسى که به تفریظ سیدعبدالعزیز شیخ الاسلام کردستان و ادیب حبیب الله کاشترى رسیده است؛ کشف الغوایه در رد شبهات؛ رساله اى به فارسى در حساب و جبر؛ رساله اى به فارسى درباره وجوب حجاب در اسلام؛ رساله اى در مناسک حج؛ مولودنامه کردى؛ تحقیق النسخ در رد متعرضین نصارى و چند کتاب دیگر.