وقوع حادثه كشتار دانشجویان چینی در میدان "تیان آن من" پكن (1989م)

در سال 1986م دانشجویان ایالت شانگهای چین، طی راهپیمایى و تظاهرات آرام خود، خواهان آزادی مطبوعات و دگرگونی های سیاسی شدند كه این تظاهرات، با عكس العمل شدید نیروهای امنیتی روبرو شد و سركوب گردید. در پی این حادثه، هویائو بانگ، دبیر كل حزب كمونیست چین، به اتهام حمایت از تظاهركنندگان و ترویج عقاید غربی از كار بركنار شد. در مارس 1989م تبّتی ها دست به تظاهرات زدند و علیه فشارهای فرهنگی و محدودیت های مذهبی قیام نمودند و حقوق سیاسی بیشتری درخواست كردند. این تظاهرات نیز با واكنش مسلحانه پلیس روبرو شد و در طی آن عده زیادی دستگیر و اعدام شدند. در آوریل 1989م هم زمان با مرگ هویائوبانگ، هزاران تن از دانشجویان چینی در میدان "تیان آن مَن" كه به معنی صلح آسمانی است، گرد آمده و خواستار فضای باز سیاسی، توقف ارتشاء و فساد اداری، آزادی های اجتماعی و سیاسی، دگرگونی در حزب كمونیست و كاهش قدرت این حزب، افزایش قدرت مجلس و انتخابی بودن نمایندگان آن شدند. علی رغم هشدار دولت، تظاهرات دانشجویان چندین روز ادامه یافت. به دنبال اجتماع چند روزه دانشجویان، صدها هزار كارگر و شهروند پكنی به پشتیبانی از دانشجویان و خواسته های آنان به پا خاستند و مسیر خیابان ها و راه ها و معابر را بستند تا از حمله پلیس به دانشجویان جلوگیری كنند. عین همین تظاهرات در دیگر شهرهای مهم چین نیز به وجود آمد تا اینكه در روز چهارم ژوئن 1989م حمله شدید و كوبنده نیروهای امنیتی علیه تظاهركنندگان آغاز گردید. در نهایت، با كشته شدن صدها تن و بر جای ماندن هزاران زخمی، تظاهرات سركوب شد و رهبر شورشیان و مهره های اصلی تظاهرات دستگیر و محاكمه شدند. مقابله شدید دولت چین با دانشجویان و كشتار آن ها، بهانه لازم را به دست دولت های غربی داد تا با تبلیغات گسترده علیه پكن و متهم كردن این دولت به نقض حقوق بشر، چین را تحت فشار قرار دهند.