رحلت آیت اللَّه "میرزاهاشم آملی" فقیه نامدار شیعه(1413 ق)

آیت اللَّه میرزا هاشم آملی در سال 1322 قمری در روستای "پردمِهِ لاریجان" آمل دیده به جهان گشود. پس از آموختن قرآن و گذراندن تحصیلات ابتدایى، علاقه ی سرشار او به علوم دینی، وی را به آمل و از آن جا به تهران كشاند. در مدرسه ی علمیه ی سپهسالار تهران كه در آن زمان زیر نظر آیت اللَّه سید حسن مدرس اداره می شد اقامت نمود. وی به علت هوش و ذكاوت زیادش در تهران از محضر اساتیدی چون سیدمحمد تنكابنی و میرزا ابوالحسن شعرانی استفاده نمود. پس از مدتی به قم عزیمت نمود و از محضر اساتیدی چون آیت اللَّه حائری، حجت كوه كمره ای و شاه آبادی استفاده شایانی برد. پس از اخذ اجازه ی اجتهاد، به نجف اشرف مشرف شد و از دروس فقه و اصول میرزای نائینی، سیدابوالحسن اصفهانی و آقاضیاء عراقی كسب فیض نمود. این عالم ربانی و فقیه بزرگوار علاوه بر تحصیل به تدریس نیز پرداخت و بعدها حلقه ی درس خارجِ خود را تشكیل داد. حضرات آیات میرزا جواد تبریزی، ناصر مكارم شیرازی، عبداللَّه جوادی آملی، احمد آذری قمی، سید جعفر كریمی، هادی معرفت، اسماعیل صالحی مازندرانی، سید علی محقق داماد، محمد محمدی گیلانی و ده ها عالم فاضل از جمله شاگردان این بزرگوار می باشند. میرزا هاشم آملی همچنین در امور سیاسی و مبارزه علیه رژیم ستم شاهی بسیار فعال بود و نقش مثبتی در حمایت از امام راحل(ره) و انقلاب اسلامی داشته است. آثاری چون بدایعُ الافكار، حاشیه بر عُروةُ الوُثقی، كتاب الصلاة و تقریرات دروس آیت اللَّه حائری از وی به جای مانده است. سرانجام این عالم ربانی در چهارم رمضان سال 1413 ق برابر با هفتم اسفند 1371 ش در 91 سالگی دار فانی راوداع گفت و در مسجد بالاسرِ حرم حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.