استاد احمد بیرشك، در چهارم بهمن 1285 ش در تهران زاده شد. پس از آن كه مدتی نزد پدر فاضل خود تحصیل كرد، به مدت چهار سال در مشهد مشغول به تحصیل شد و از سال 1300 ش در تهران ادامه تحصیل داد. استاد بیرشك در این زمان، زبان فرانسه را به خوبی فراگرفت و به ترجمه كتاب های فرانسوی همت گماشت. وی پس از اخذ لیسانس ریاضیات، به مدت 19 سال در رشته معماری به تدریس روی آورد و سمت های متعددی از قبیل معاونت وزارت آموزش و پرورش و بانی و معلم گروه فرهنگی هدف را بر عهده داشت. استاد بیرشك به شایستگی، لقب پدر ریاضیات ایران را داشت و علاوه بر تقدیری كه وزارت علوم از وی به عمل آورد، در واپسین ماه های عمرش، جزو مفاخر فرهنگی و چهره های ماندگار، از سوی سازمان صدا و سیما معرفی شد. یكی از كارهای ارزنده و ماندنی استاد بیرشك، تدوین زندگی نامه علمی دانشوران و نیز گاهنامه تطبیقی سه هزار ساله است كه تواریخ شمسی، قمری و میلادی را با هم تطبیق نموده است. ایشان همچنین در زمینه داستان، تاریخ و زندگی نامه، ریاضیات و هندسه و موضوعات دیگر دارای بیش از 60 اثر است كه هندسه مسطّحه، فلسفه، ریاضی، علم قدیم و تمدن جدید و مجموعه خِرَد از آن جمله اند. استاد بیرشك سرانجام پس از عمری تحقیق و پژوهش در اواسط فروردین 1381ش در 96 سالگی درگذشت و جامعه علمی كشور را به سوگ نشاند.
