شهادت علی درویشی (1365ش)

روستای حسن آباد شهرستان تربت حیدریه شاهد شکوفایی گلی معطر به عطر اولیای حق بود که نامش را به نام اول شهید مظلوم، «علی» نهادند: شهید علی درویشی. دوران کودکی علی در محیط باصفای روستایی سپری شد. تحصیلات ابتدایی اش را در مدرسه  روستا گذراند و همواره به عشق این مرز و بوم، در جهت آبادی و سازندگی خاک کشورش می کوشید. در محیط روستا، کمر همت به کار و تلاش بسته بود و هیچ گاه خستگی در وجودش راه نمی یافت. شرکت در محافل مذهبی و نماز جماعت مسجد روستا از علاقه مندی های علی در دوران نوجوانی اش بود. حضور علی در جریان فعالیت های انقلاب و پیروزی نهضت عظیم اسلامی و روشنگری در محیط روستا، چشم گیر بود. حدوداً بیست و سه ساله بود که ازدواج نمود که ثمره  آن به دنیا آمدن دو فرزند بود. در اخلاق خانوادگی اش بسیار به نیکویی رفتار می نمود. هیچ گاه وقت خود را به بیهودگی نمی گذراند یا کارهای شخصی اش را جلو می انداخت یا به دوستانش سر می زد و یا راهی زیارت امام غریب می شد. اهل مطالعه بود و رساله  عملیه امام (ره) را بسیار مطالعه می کرد. از بستگان مستمند دستگیری و به خانواده اش نیز سفارش آن ها را می نمود. علی که هم زمان با ازدواجش از روستا به مشهد آمده بود و در خانه ای استیجاری زندگی می کرد، با زحمت فراوان توانست خانه ای دست و پا کند. به حرفه  ژاکت بافی اشتغال داشت و آن زمان این حرفه بازار  چندانی نداشت، ژاکت بافی را   رها کرد و در یک شرکت بافندگی مشغول به کار شد. به انجام فرائض بسیار مقید بود و به نزدیکانش نسبت به اقامه  نماز و امر حجاب بسیار توصیه می نمود. حضور علی در نهاد مقدس بسیج و روحیه  بالای معنوی، او را به سوی جبهه کشاند و حدوداً اواخر سال ۱۳۶۴ش بود که سر به فرمان رهبر و مراد خویش سپرد و راهی جبهه های حق علیه باطل شد. در طول نوبت های سه گانه  اعزامش هر گاه می خواست به منطقه برود، به همسرش چنین می گفت: «برای من دعا کن که شهید بشوم و اسیر نشوم. من باید بروم و در آن برگشتی نیست.» و این چنین علی پس از وداعی جانسوز با دختر سه ساله  خود راهی دیار نور گردید. قبل از آن که خبر شهادتش را به همسرش بدهند، به او الهام شده بود که این اتفاق می افتد و هنوز یک ماه از آخرین بازگشتش نگذشته بود که پیکر مطهرش به خانه باز آمد. علی در تاریخ سیزدهم فروردین ماه سال ۱۳۶۵ هجری شمسی در جریان عملیات والفجر ۸ بر اثر اصابت ترکش در سن بیست و چهار سالگی راهی وصال دوست شد. پیکر مطهر شهید علی درویشی در بهشت رضا (ع) مطاف کروبیان و عاشقان است.