شهادت شهید مهدی ابراهیم پور فرسنگی (1361ش)

شهید مهدی ابراهیم پور فرسنگی، سال ۱۳۴۱ش در کرمان چشم به جهان هستی گشود. تحصیلات خود را در مدرسه بازرگانی تا سال سوم دبیرستان به پایان رساند. مهدی به  همراه پدر کشاورزی می کرد. در شانزده سالگی وارد نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد. مهدی قبل از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نیز در مبارزات و حرکت  های مردمی حضوری فعال داشت و اعلامیه پخش می کرد، بسیار عاشق حضرت امام خمینی (ره) بود و همیشه در تظاهرات و راهپیمائی  ها شرکت می کرد به  گونه ای  که در درگیری مسجد جامع از عمال رژیم طاغوت بسیار کتک خورد. مهدی عاشق جبهه بود به  طوری  که حتی خانواده نمی توانستند او را از رفتن به جبهه منصرف کنند. یکی دو ماهی یک  بار به خانه می آمد. بسیار ساده  زیست بود، به مادیات اهمیت نمی داد. می گفت: «دوست دارم توشه  آخرت را آماده کنم و بعد از مرگ دست هایم را بیرون بگذارید تا همه ببینند دستم خالی است.» خوش  اخلاق و باایمان بود و با بچه  ها خوش  رفتاری می  کرد. پیرو راستین خط امام (ره)، اهل مطالعه و با نماز شب مأنوس بود. احترام ویژه  ای به والدین می  گذاشت و برای حجاب و نماز و مسجد اهمیتی خاص قائل بود. یک شب پدر شهید خواب می بیند که دندانش افتاده که تعبیرش شهادت مهدی شد... نحوه عروج ملکوتی شهید مهدی ابراهیم پور فرسنگی از زبان برادرش بدین  ترتیب بوده است: «در سال ۱۳۶۱ درحالی  که در اروندکنار بودند همراه ۷۰ نفر دیگر اسیر می شوند و به جزیره مجنون منتقل می شوند، ایشان ابتدا ترکشی به پایشان اصابت می کند و بعد هم یک ترکش دیگر بر پیشانی و چشمشان. همه را شهید می کنند هر ۷۰ نفر را و دیگر برای همیشه پیش ما بازنگشت، انگار از خدا خواسته بود که حتی بدنش را هم برای ما نیاورند.» مادر شهید بزرگوار، کبری  سادات ابراهیمی می گوید: «ای کاش بدنش را می دیدم تا با او وداع می کردم، همیشه در خواب و بیداری به دیدنم می آید.» آری! مهدی ابراهیم پور فرسنگی در تاریخ بیست و یکم اسفندماه سال ۱۳۶۱ هجری شمسی در سن بیست سالگی به  همراه دیگر هم  رزمان جان  برکفش در جزیره مجنون عاشورائی گشت و به پروردگارش پیوست.