صوت | پیامبر رحمت - استاد انصاریان (جلسه 5) + متن
صوت | پیامبر رحمت - استاد انصاریان (جلسه 5) + متن
پنجمین قسمت از بیانات ارزشمند شیخ حسین انصاریان با موضوع «پیامبر رحمت» ویژه رحلت پیامبر اکرم ﷺ / مدت سخنرانی : 49 دقیقه
بحث در این بود که خانم بزرگواری از وجود مبارک رسول خدا درخواست موعظه کرد و پیغمبر اکرم ﷺ او را به سه حقیقت توجه دادند. حقیقت اول و دوم در جلسات گذشته توضیح داده شد.
و اما راجع به حقیقت سوم که بار معنوی این حقیقت سوم از آن دو حقیقت سنگینتر است. پیغمبر ﷺ به این خانم میفرماید: «اکثری من ذکر الله» یعنی: تا زندهای در همۀ لحظات و در همه حال به پروردگار عالم توجه داشته باش. این ذکری که در کلام پیغمبر اکرم ﷺ است در وهله اول به معنی توجه قلبی است - نه به معنی تسبیح انداختن.
امام صادق علیه السلام میفرماید: منظور ما اهلبیت که به شما میگوییم ذکر داشته باشید و ذاکر باشید، این نیست که تسبیح بیاندازید و ذکر بگویید. مقصود ما از ذکر این است که هنگام فرا رسیدن وقت واجب بلند شوید و به واجب عمل کنید و هنگام پیش آمدن گناه، گناه را ترک کنید.
این مسألۀ ذکر خیلی عجیب است. این جمله خیلی قابل توجه است که پیامبر راجع به آن فرمود: «فردای قیامت وقتی وارد بر خدا میشوی، هیچ عملی در پروندهات پیش پروردگار محبوبتر از ذکرالله نیست». آیا این واقعاً همین «الله اکبر و سبحان الله» گفتن است؟ همین لفظ زبان محبوبترین عمل دورۀ عمر انسان است؟ معلوم میشود ذکر یک واقعیت دیگری دارد.
با تکیه به قرآن و روایات شش نوع ذکر داریم: ۱.ذکر زبان. ۲. ذکر اعضا و جوارح. ۳. ذکر نفس. ۴. ذکر قلب. ۵.ذکر روح ۶. ذکر سرّ. این ششمی فقط کار انبیا و ائمه است؛ واقعاً کار ما نیست و از ما هم نخواستند چون این ذکر سرّ از دست ما برنمیآید.
اهل سلوک ذکر زبان را تعبیر می کنند به اقرار به توحید، اقرار به وحدانیت خدا، اقرار به قرآن، خواندن قرآن و خواندن نماز. البته میگویند وقتی که میخواهید ذکر زبان بگویید حتماً باید قلبتان را بدرقۀ این ذکر کنید؛ یعنی ذکر با توجه.
در جلسات بعدی به بحث و بررسی انواع دیگر ذکر خواهیم پرداخت.
ویژه نامه مرتبط : رحلت پیامبر اکرم ﷺ - ویژه نامه شهادت پیامبر رحمت ﷺ
افزودن دیدگاه جدید