شهید یزدان احمدنژاد در 30 فروردین ۱۳۴۳هجری شمسی در روستای لاکوژده از توابع بندر کیاشهر چشم به جهان هستی گشود. یزدان، دوران تحصیل را در بندر کیاشهر گذراند. پیشه اصلی خانواده اش کشاورزی بود و یزدان نیز از همان کودکی به واسطه تلاش و کار در مزرعه، خیلی زود با رنج و مشقت های زندگی آشنا شد و در نوجوانی با کوله باری از تجربه همواره یار و غمخوار والدینش در سختی ها و مشکلات بود به طوری که پدر و مادرش بسیار به او متکی بودند و بسیار نیز او را دوست می داشتند. یزدان نیز بسیار مهربان بود، از کودکی نماز می خواند و در فعالیت های مذهبی و مسجد شرکت می کرد. سال ۱۳۵۷ه.ش با این که نوجوانی ۱۴ ساله بود اما به همراه عده ای دیگر کفن به تن، در تظاهرات شرکت می کرد. هنگامی که یزدان به سن سربازی رسید، پدر بزرگوارش به دلیل علاقه وافر و دلبستگی زیادی که به وی داشت، تمایل چندانی به سربازی رفتن او نداشت و بسیار تلاش کرد که یزدان را از رفتن به خدمت باز دارد؛ اما بالاخره یزدان با اصرار زیاد نام نویسی نمود. او به والدینش گفته بود: «اگر ما نرویم چه کسی امام را یاری کند؟ انقلاب را چه کسی حفظ کند؟ امام حسین(علیه السلام) را نیز همین گونه تنها گذاشتند...» یزدان بسیار به فکر خانواده اش بود و از آنجا که خانه ای که در آن ساکن بودند قدیمی بود، با همت خود در قطعه زمینی که داشتند، اقدام به بنای خانه ای جدید نمود و تا پیش از اعزام به خدمت، کارهای اصلی ساخت آن را انجام داد. یزدان، دوره آموزشی اش را در مراغه آذربایجان شرقی گذراند و درنهایت، به خرم آباد اعزام شد. سرانجام یزدان احمدنژاد در تاریخ 18 مهرماه سال 1366 هجری شمسی در خرم آباد لرستان بر اثر اصابت ترکش ناشی از بمباران بعثی ها به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
