كم خورى آثار و بركات بسيارى دارد كه در اين جا به برخى از آنها اشاره مى شود:
1. سلامتى
كم خورى موجب سلامتى و اعتدال جسمى و روحى مى شود. امام على عليه السلام مى فرمايد:
قِلَّةُ الغَذاء كَرَمٌ لِلنَّفس و ادوم للصحّه [1]
كم خورى موجب كرامت نفس و دوام سلامتى است.
همچنين مى فرمايد:
مَن قَلَّ طَعامُهُ قَلَّ آلامُهُ [2]
كسى كه غذايش كم شد دردهايش كم مى شود.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مى فرمايد:
مَن قَلَّ طَعمه صَحَّ بَطنه [3]
كسى كه طعامش كم باشد معده اش سالم مى ماند.
امام على عليه السلام مى فرمايد:
عَلَيكُم بِالقَصدِ فِى المَطاعِمِ فَانَّهُ ابعد مِن السَّرف وَ اصَحُّ لِلبَدَن [4]
بر شما باد ميانه روى در خوراكى ها كه اين كار از اسراف دورتر و براى تندرستى بهتر است.
2. بيدارى
كم خورى مايه بيدارى و استفاده از فرصت ها است. غالب پرخوابى ها ناشى از پرخورى است. چه بسيار فعاليت ها و مطالعه ها و ... كه با سستى و چُرت و خواب بعد از پرخورى از بين مى رود.
3. سبك شدن هزينه هاى زندگى
كم خورى سبب لذت بردن از طعام و كم مؤونه بودن است.[5] امام على عليه السلام فرمود:
مَن قَلت طُعمَتُه خَفَّت عَليهِ مَؤونته [6]
كسى كه غذايش كم باشد هزينه زندگى برايش سبك خواهد بود.
در پرتو استفاده به اندازه از غذا مى توان در هزينه ها صرفه جويى كرد و بار اقتصادى زندگى را كاهش داد.
4. راحتى حساب
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:
مَن قَلَّ اكلُه قَلَّ حِسابه [7]
كسى كه خوراكش كم باشد حسابش نيز كم خواهد بود.
5. حكمت و دانش
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:
القلب يَتَحَمَّلُ الحِكمةُ عِندَ خُلو البَطن [8]
قلب در موقع خالى بودن شكم، داراى حكمت و دانش مى شود.
6. كنترل غرائز
كم خورى از عوامل كنترل غرائز و هواهاى نفسانى مى شود. علماى اخلاق براى كسانى كه زمينه ازدواجشان فراهم نشده، روزه را توصيه مى كنند. زيرا روزه موجب عدم تحريك قواى جنسى مى شود.
7. طول عمر
پژوهشى كه از سوى يكى از شركت هاى بيمه عمر صورت گرفت، معلوم شد افرادى كه ده كيلو وزنشان از اندازه معين بيشتر بوده، طول عمرشان چهار سال كمتر از افراد معتدل بوده و افرادى كه وزنشان از حد مناسب سن متعادل، بيشتر بوده اما توانسته اند از راه امساك در غذا و خوردن غذاهاى معين وزن خود را كم كنند طول عمرشان مجدداً به ميزان متعادل رسيده است.[9]
---------------------------------------------
[1] غررالحكم، ح 7400
[2] غررالحكم، ص 230؛ مجموعه ورام، ج 1، ص 100
[3] تنبيه الخواطر، ص 38
[4] غررالحكم، ج 1، ص 86
[5] شرح نهجالبلاغه، خويى، ج 9، ص 398؛ احياء العلوم، غزالى، ج 3، ص 84
[6] غرر الحكم، ج 1، ص 86
[7] ميزان الحكمه، ج 1، ص 189
[8] مجموعه ورام، ج 2، ص 119
[9] يادداشتهاى استاد مطهرى، ج 3، ص 401، به نقل از مجله يغما، ش 170، 1/ 6/ 41
