به هر حال عنايت داشته باشيد اگر وارد «وجود» بيني شديم وارد دنياي عجيبي خواهيم شد، مثل اين كه از نيستي وارد هستي شده ايم و وقتي با هستي مأنوس شديم سخنان پيامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) و ائمه معصومين (علیهم السلام) که از منظر وجودِ عالَم با عالَم روبه رو هستند براي ما معني ديگري پيدا مي کند. به گفته مولوي:
در دل هر امتي کز حق مزه است
قول و گفتار پيمبر معجزه است
چون پيمبر از برون بانگي زند
جان امت در درون سجده کند
چون انسان در آن حال مي فهمد پيامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) چه مي گويد.
تا حال بحث در اين قسمت بود که بفهميم نيستي ها به صورت هاي مختلف چهره هستي به خود مي گيرند و عمر ما را مشغول خودشان مي کنند و بعد از مدتي متوجه مي شويم هيچ چيزي نداريم. اگر انسان از اين موضوع غافل شود و نتواند علت احساس پوچي ها را تحليل کند تقريبا نيستي ها خلاصش مي کنند و در اين صورت نبايد کسي جز خودش را ملامت کند.
