كشور لوكزامبورگ كه نام اصلی آن، "لوتسلبورگ" می باشد در قرن دهم میلادی پدید آمد و به عنوان یكی از توابع امپراتوری عظیم روم شكل گرفت و تا قرن پانزدهم ادامه یافت. این دوك نشین در اواخر این قرن جزئی از هلند گردید و بر اساس مصوبه كنگره وین به اتحادیه آلمان ملحق گردید و تا اواسط قرن نوزدهم بین دولت های قدرت مند اروپا رد و بدل می گردید. در نهایت، در جریان كنفرانس لندن در 11 ماه مه 1867م نمایندگان فرانسه، انگلستان و پروس مقرر داشتند كه لوكزامبورگ به عنوان یك كشور مستقل در عرصه بین الملل مطرح گردد.
با آغاز جنگ جهانی دوم و حمله نیروهای آلمان به كشورهای مجاور، هیتلر تصمیم گرفت تا با حمله به منطقه غرب، كشورهای بلژیك، هلند و لوكزامبورگ را به تصرف خود درآورد. با حمله آلمان به این سه كشور در دهم مه 1940م، نیروهای متحد فرانسه و انگلیس برای حمایت از كشور بلژیك وارد این كشور شدند. دفاع از این كشور به موجب قراردادی صورت گرفت كه میان انگلیس و فرانسه تصریح شده بود. اما با وجود اتحاد فرانسه و انگلیس، قوای آلمان نازی نه تنها ارتش بلژیك، بلكه نیروهای انگلیس و فرانسه را نیز شكست دادند و سرانجام بلژیك را اشغال كردند.
آكادمی هنرها و علوم سینمایى اسكار، مؤسسه ای غیرانتفاعی است كه توسعه و پیشبرد هنر و علوم مربوط به این حرفه را از طریق مبادله افكار و هم چنین توسط اهدای جایزه ها برای دست آوردهای ارزش مند در رسته های گوناگون تشویق می كند. این آكادمی كه به اسكار نیز معروف است، همه ساله از بین هنرمندان عرصه فیلم سازی، برترین افراد را انتخاب می كند. نحوه انتخاب در آكادمی به این نحو است كه هر یك از اعضای آكادمی كه بیش از چهارهزار نفر می باشند، مجاز است كه پنج نامزد برای بهترین فیلم سال و پنج نامزد در رسته خود انتخاب كند.
میرزا مرتضی خان متخلص به فرهنگ با تلاش و پشتكار بسیار به تحصیل دانش های متداول زمان خود پرداخت. میرزا مرتضی فرهنگ با آغاز نهضت مشروطیت به صف مبارزانِ مشروطه خواه پیوست و هم زمان با فعالیت های سیاسی بر ضد استبداد قاجاریه، به كار روزنامه نگاری نیز اشتغال ورزید. او روزنامه هایى را با نام های فرهنگ، خاورستان و پایتخت منتشر كرد. میرزا مرتضی خان فرهنگ مدتی را در شهرهای استامبول، وین و پاریس گذرانید و در این مدت، ضمن تكمیل تحصیلات علمی خود، به نشر علوم و معارف اسلامی نیز همت گماشت. فرهنگ در سرودن شعر، دارای طبعی روان و در نویسندگی نیز چیره دست بود.
ابوعبداللَّه محمد بن احمد بن محمد، معروف به ابن مرزوق حفید، در ربیع الاول سال 766 ق در مغرب به دنیا آمد. او در روزگار جوانی در طی سفرهایى كه به مكه، قسطنطنیه، اسكندریه، قاهره و... داشت، نزد مشایخ و بزرگان علم و ادب آن سرزمین ها نظیر سراج الدین بَلقینی، زین الدین عراقی، ابن خلدون، ابوحیان نحوی و ابن هِشام انصاری دانش آموخت. برخی دیگر از خاندان ابن مرزوق نیز از بزرگان فقه و ادب و سیاست بوده اند. ابن مرزوق حفید در زمینه ی فرهنگ اسلامی عصر خویش، تأثیری بسزا برجای نهاده است.
ابوالفتح كمال الدین موسی بن یونس معروف به ابن منعه، فقیهِ شافعی، طبیب، منجم و ریاضی دان مسلمان در سال 551 ق در موصِل عراق به دنیا آمد. پس از فراگیری علوم مقدماتی در زادگاه خود، راهی بغداد گردید و در مدرسه ی نظامیه ی آن شهر به تكمیل تحصیلات خود پرداخت. ابن یونس در عصری كه دوره ی شكوفایى علمی در تمدن اسلامی به شمار می رفت، در علوم و فنون گوناگون، صاحبِ دانش و مهارت بود به طوری كه حَنَفیان نزد او فقه حنفی می آموختند و یهودیان و مسیحیان در تفسیر تورات و انجیل به او رجوع می كردند.
شهید جهانگیر ایزدی، سال ۱۳۴۱ش در خانواده ای مذهبی و مسلمان در خرامه چشم به جهان هستی گشود. او فرزند ششم خانواده بود که پا به عرصه این دنیای خاکی گذاشت. بعد از سپری کردن ایام کودکی، راهی مدرسه شد و تا سال سوم راهنمایی درس خواند و سپس ترک تحصیل کرد. بعد از مدتی در سن شانزده سالگی وارد ارتش و در شیراز به خدمت مشغول شد. با شروع جنگ تحمیلی، شهید ایزدی نیز همانند دیگر سربازان میهن اسلامی، طی دو مرحله به جبهه اعزام گردید.
