این روزها موج گسترده اعتراضات مردم، و نیز مسئولان، موج خصمانه آمریکا علیه سپاه [1] را کمرنگ کرد ویک نوع همدلی را در کشور به وجود آورد. اما با این وجود به نظر می رسد که ما در جاهایی ضعیف کار کرده ایم که کار به اینجا کشید و دشمن را اینچنین گستاخ و هتاک نمود.
خباثت و دورویی آمریکا از اول هم بوده ولی: «قُلْ لِلَّذینَ کَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلى جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهادُ؛ به آنها که کافر شدند بگو: « (از پیروزى موقت خود در جنگ احد، شاد نباشید!) بزودى مغلوب خواهید شد؛ (و سپس در رستاخیز) به سوى جهنم، محشور خواهید شد. و چه بد جایگاهى است!»
این روزها که مصادف با میلاد امام حسین (علیه السلام) است و بحث کمک به سیل زدگان نیز در جریان است، بر آن شدیم که در نوشتار خویش به سیره آن امام همام تحت عنوان پیرو امام حسین علیه السلام در مورد کمک به نیازمندان، اشاراتی داشته باشیم؛
چنان که می دانیم کشور ما در جبهه های مختلف با دشمن می جنگد که می توان آن را در دو جبهه مهم خلاصه کرد؛ جنگ نظامی(سخت) و جنگ نرم. طبعا باید این دو جبهه مهم، هماهنگی وجود داشته باشد تا ما را به پیروزی مطلوب برساند. به عبارت دیگر پیروزی ما در جنگی مثل جنگ هشت ساله، با توجه به هماهنگی بین این دو جبهه بود، و این آمادگی در جنگ نرم (فرهنگ و اعتقادات) ما بود که پیش زمینه موفقیت در جنگ نظامی بود.
یکی از انتظارات رهبری در بیانیه گام دوم از جوانان، تلاش در زمینه «کم کردن فاصله بین آنچه صورت گرفته و آنچه باید صورت بگیرد» است که یکی از آنها، فاصله طبقاتی است: «اینجانب به جوانان عزیزی که آینده ی کشور، چشم انتظار آنها است صریحاً می گویم آنچه تاکنون شده با آنچه باید می شده و بشود، دارای فاصله ای ژرف است. در جمهوری اسلامی، دل های مسئولان به طور دائم باید برای رفع محرومیّت ها بتپد و از شکاف های عمیق طبقاتی بشدّت بیمناک باشد.»[1]
امسال روز 13 فروردین یا روز طبیعت، شاید به خاطر سیل و بارندگی در اقصی نقاط کشور، اکثر مردم به طبیعت نمی روند؛ اما روز طبیعت ، تنها روز گردش در طبیعت نیست؛ بلکه روز احترام گذاشتن به طبیعت نیز است. این جنبه اخیر(احترام گذاشتن) همواره باید وجود داشته باشد. اگر قرار باشد طبیعت و رودخانه ها با زباله پر شود و از این قبیل مشکلات زیست محیطی، بدون شک مسائل ناگواری پیش خواهد آمد.
یکی از نمادهای بارز شاد بودن در سبک زندگی غیراسلامی، شاد بودن به ظواهر مادی و امکانات دنیوی است. این نوع شاد بودن از نوع شادی دنیا ، ممکن است حتی دروغین و بر اساس خیالات باشد. در حالی که اسلام عزیز، شاد بودن به ظواهر مادی را اعتباری می داند، و حق نیز همین است.
