کاپیتولاسیون چه تبعاتی برای رژیم پهلوی داشت؟

کاپیتولاسیون چه تبعاتی برای رژیم پهلوی داشت؟

۴ آبان ماه سال ۱۳۴۳ امام خمینی (رضوان الله علیه) در نطقی تاریخی علیه لایحه کاپیتولاسیون سخنرانی کرده و آن را سند بردگی ملت ایران دانستند. در ادامه همراه ما باشید تا با لایحه کاپیتولاسیون و دلایل مخالفت امام خمینی (رضوان الله علیهه) با آن بیشتر آشنا شوید.

 "من نمی دانم دستگاه جبار از قرآن کریم چه بدی دیده است، از پناه به اسلام و قرآن چه ضرری برده است که این قدر پافشاری برای محو اسم آن می کند. اگر پناه به قرآن و اسلام بیاورید، اجنبی به خود اجازه نمی دهد که از شما سند بردگی بگیرد؛ اجازه نمی دهد که مفاخر ملی و اسلامی شما پایمال شود. جدابودن ملت از هیأت حاکمه، برخوردار نبودن آنها از پشتیبانی ملت، این مصیبت ها را پیش می آورد. اکنون من اعلام می کنم که این رأی ننگین مجلسین مخالف اسلام و قرآن است، و قانونیت ندارد..."، اینها بخشی از سخنان امام خمینی(ره) در جمع اقشار مردم و روحانیون در قم به تاریخ 4 آبان ماه سال 43 است که در آن از لایحه ای صحبت شد که مخالفت با آن تبعیدی 14ساله را برای ایشان در پی داشت، لایحه ای که بعدها به کاپیتولاسیون معروف شد.

در دوران نخست وزیری «حسنعلی منصور» قانونی به مجلس شورای ملی برده شد که قرار بود براساس آن مستشاران آمریکا که در ایران خدمت می کردند از مزایای کنوانسیون وین برخوردار شوند. کنوانسیون وین که در 1961 میلادی در شهر وین به تصویب رسید و امروزه مورد توافق تقریباً تمامی کشورهای جهان است برای سفیران و مأموران کنسولی کشورهای خارجی مصونیت هایی را قائل می شود اما براساس لایحه ای که منصور آن را به مجلس سنا برد قرار بود این مصونیت ها این بار به تمام مستشاران آمریکایی که در ایران کار می کردند داده می شد.

سابقه ی دادن امتیازات ویژه و مصونیت قضایی به اتباع بیگانه یا همان کاپیتولاسیون در ایران به دوران قاجار برمی گردد. پس از شکست فتحعلی شاه قاجار از قوای روسیه و انعقاد قرارداد ترکمنچای، امتیازات حقوقی و جزایی فراوانی به اتباع روسیه در ایران داده شد. براساس بند 10 قرارداد ترکمنچای "اعلی حضرت پادشاه ممالک ایران برای دولت روس کما فی السابق این اختیار را مرعی می دارد که در هر جا که مصلحت دولت اقتضا کند کونسولها و حامیان تجارت تعیین نمایند و تعهد می کند که این کونسولها و حامیان تجارت را که هر یک زیاده از ده نفر اتباع نخواهد داشت فراخور رتبه ایشان مشمول حمایت و احترامات و امتیازات سازد...".

براساس قرارداد ترکمنچای، کاپیتولاسیون که تنها برای یک گروه کوچک دیپلمات وضع شده بود، به همه روس ها در ایران تعمیم داده می شد. با فروپاشی امپراتوری تزاری روسیه و تشکیل اتحاد جماهیر شوروی، با امضای قرارداد ایران و شوروی در 9121، عهدنامه ترکمنچای و حقوق کاپیتولاسیون برای شهروندان معمولی روسیه در ایران لغو شد. شوروی الغای این امتیازات را در سایر کشورها رعایت کرد.

کاپیتولاسیون اولین بار در ایران بعد از انعقاد قرارداد ترکمنچای به اتباع دولت روسیه داده شد. این امتیازات تا زمان فروپاشی امپراتوری روسیه در ایران برقرار بود

در دوران ناصرالدین شاه نیز بعد از انعقاد معاهده پاریس میان دُوَل ایران و انگلستان در 1865 میلادی و از دست رفتن خاک هرات، انگلیسی ها همان امتیازاتی را که دولت برای اتباع روس درنظر گرفته بود برای اتباع خودشان تقاضا کردند. براساس متن معاهده پاریس، "دولت ایران هم تعهد می کند که همان امتیازات و معافات در ممالک ایران به دولت انگلیس و نوکرها و رعایای آن داده خواهد شد که به دول کاملة الوداد و به نوکرها و رعایای ایشان داده می شود و همچنین دولت انگلیس و نوکرها و رعایای آن بهره یاب خواهند بود از همان احترام و اعتبار که به دول کاملة الوداد و به نوکرها و رعایای آنها داده می شود."

در دوران پهلوی و با کاهش تدریجی نفوذ روسیه و انگلیس در ایران، اولین بار در سال 1322 علی سهیلی نخست وزیر وقت قراردادی یک ساله درباره «هیئت مستشاری نظامی ایالات متحده» امضا کرد و هدف این پیمان این بود که ارتش ایران بازسازی و مدرن شود. این پیمان در پایان هرسال تنها برای یک سال دیگر تمدید می شد.

در دوران ناصرالدین شاه نیز بعد از انعقاد معاهده پاریس میان دول ایران و انگلستان در 1865 میلادی و از دست رفتن خاک هرات توسط قاجاریه، انگلیسی ها همان امتیازاتی را که دولت برای اتباع روس درنظر گرفته بود برای اتباع خودشان تقاضا کردند.

بعد از کودتای 28 مرداد و کمک ایالات متحده به محمدرضا پهلوی برای بازگشت به سلطنت، نفرات مستشاران این کشور در بخش های مختلف از جمله نظامی و صنعتی افزایش یافت. 28 اسفند ماه 1340 در دوره نخست وزیری علی امینی، سفیر آمریکا در تهران نامه ای به وزارت امور خارجه ایران نوشت و خواستار بهره مندی کارمندان آمریکایی که در ایران کار می کردند از مزایای قرارداد وین شد: "شرایط موجود، وضعیت کارمندان مستشاری آمریکا را روشن نمی کند، برای حل این مسئله، پیشنهاد می شود که این کارمندان از مزایا و مصونیت های کارمندان اداری و فنی امضاشده در کنوانسیون سازمان ملل درباره روابط دیپلماتیک در تاریخ 18 آوریل 1361 بهره مند شوند."

دولت امینی به این درخواست سفارت آمریکا توجهی نکرد تا اینکه با استعفای وی و روی کارآمدن اسدالله علم در تاریخ 20 اسفند 1340 وزارت امور خارجه به سفارت آمریکا پاسخ داد که به این امر رسیدگی خواهد شد. 25 دی 1342 برابر با 15 ژانویه 1964 دولت علم قانون اجازه استفاده مستشاران آمریکایی در ایران از مصونیت ها و معافیت های قرارداد وین را که برای کارمندان اداری و فنی نوشته شده بود به مجلس سنا برد. در واقع مستشاران آمریکایی عملاً در استخدام دولت ایران بودند و مستقیماً کارکنان آمریکایی یا وابستگان سفارت محسوب نمی شدند، ولی به تقاضای آمریکا، ایران آنها را هم ذیل کنوانسیون وین قرار داد.

یکی از تبعات تصویب کاپیتولاسیون ترور حسنعلی منصور عامل امضای این سند به دست جوانان مؤتلفه اسلامی بود

با روی کارآمدن حسنعلی منصور در اسفند، 3 مرداد 1343 مجلس سنا قانون اجازه استفاده مستشاران آمریکایی از قرارداد وین درباره روابط سیاسی را تصویب کرد و به مجلس شورای ملی فرستاد. در مجلس شورا درباره این قانون بحث های زیادی شد تا اینکه با 74 رأی مثبت به تصویب رسید.

با توجه به حساسیت های جامعه و همچنین مخالفت سابق علما و مردم با لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی که به الغای آن انجامید، تصویب کاپیتولاسیون در سکوت کامل خبری صورت پذیرفت. آیت الله فیض گیلانی از شاگردان امام خمینی درباره نحوه افشای سند تصویب کاپیتولاسیون برای امام در مصاحبه ای می گوید "شاه یک قانونی در مجلس تصویب کرده بود که تمام مستشاران آمریکایی که در ایران هستند اگر جنایتی مرتکب شدند و یک کسی را در خیابان مثلاً اذیت کردند و یا با ماشین زیر گرفتند یا هر جریانی پیش آمد، تنها دادگاه آمریکا می تواند وی را مجازات کند. قانونی وضع کرده بودند که تمام مستشاران آمریکایی در ایران مصونیت دارند و هر جرم و جنایتی در ایران مرتکب شوند، ایرانی­ ها می­ توانند در دادگاه آمریکا برای رسیدگی به آن کار شکایت کنند. درباره این مصونیت نه روزنامه ها چیزی نوشتند و نه رادیو و تلویزیون آن زمان گفت که اینها این قانون را تصویب کردند ولی یکی از کارمندان مجلس که متدین بود این قانون و مصونیت مستشاران آمریکایی را یک نسخه پیدا کرد و کپی گرفت و آمد به امام خمینی نشان داد که اینها دارند چه کارهایی می­ کنند.

امام آنجا متوجه شدند که در مجلس چه می­ کنند چون سخنرانی­ها و مصوبات مجلس را نه روزنامه می­ نوشت و نه رادیو و تلویزیون اعلام می­ کرد و ما هم اینجا نفهمیدیم و بعد آن کارمند که آن نسخه مصونیت مستشاران آمریکایی را برای امام آورد، ایشان تصمیم گرفت علیه آنها سخنرانی کند."

با افشای این سند امام خمینی در 4 آبان 1343 سخنرانی تندی در دیدار روحانیون، طلاب، بازاریان و دانشگاهیان و اهالی قم و سایر شهرستانها علیه کاپیتولاسیون ایراد می کنند. ایشان امضای این سند را نه تنها ازبین برنده عظمت ایران بلکه توهین به شاه و ارتش قلمداد می کنند: "ملت ایران را از سگ های آمریکا پست تر کردند. اگر چنانچه کسی سگ آمریکایی را زیر بگیرد، بازخواست از او می کنند؛ لکن، اگر شاه ایران یک سگ آمریکایی را زیر بگیرد بازخواست می کنند؛ و اگر چنانچه یک آشپز آمریکایی شاه ایران را زیر بگیرد، مرجع ایران را زیر بگیرد، بزرگتر مقام را زیر بگیرد، هیچ کس حق تعرض ندارد!"

سخنان امام خمینی در روز 4 آبان بازتاب گسترده ای در جامعه داشت. به گفته مرحوم حبیب الله عسگراولادی از اعضای هیأت های مؤتلفه «آن روز تولد محمدرضای خائن بود و تمام نیروهای امنیتی برای حفظ او و برنامه ها در مرکز جمع شده بودند و از طرفی روز تولد صدیقه طاهره سلام الله علیها بود و توجه مردم به حضرت معصومه سلام الله علیها سبب شده بود قم نیز از جمعیت مملو باشد.»

متن سخنرانی امام  توسط گروهی از جوانان عضو هیأت های مؤتلفه از روی نوار پیاده و شامگاه نهم آبان ماه در تهران و شهرستان ها تکثیر شد. رژیم که تجربه دستگیری امام در 15 خرداد سال 42 و همچنین مخالفت های ایشان با لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی را در سال 41 داشت، فوراً دست به کار شد و روز 13 آبان امام خمینی در توافق دولت ایران و ترکیه به شهر بورسای این کشور تبعید شد.

شاید بتوان یکی از اولین پس لرزه های این مصوبه را تبعید امام خمینی و شروع نهضت اسلامی دانست چراکه از بعد واکنش امام به کاپیتولاسیون، شاهد شکل گیری احزاب و گروه های مبارز و مسلح و غیرمسلح هستیم که برای هماهنگی مبارزات از سال 44 راهی نجف می شدند.

همچنین ترور حسنعلی منصور نخست وزیر وقت در اول بهمن 1343 مقابل مجلس شورای ملی به دست جوانان مؤتلفه اسلامی از تبعات دیگر احساس سرخوردگی جامعه به دادن امتیازات زیاد به آمریکایی ها بود. قانون اجازه استفاده مستشاران نظامی آمریکایی از بند دوم کنوانسیون وین، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در 23 اردیبهشت 1358، توسط نظام جمهوری اسلامی ایران لغو شد.