مباحث ذکر یار استاد محمد شجاعی/ جلسه 34 - یاد خدا توفیق الهی است
جلسه سی و چهارم مباحث معرفتی ذکر یار از سری مباحث استاد محمد شجاعی با عنوان « یاد خدا توفیق الهی است » تقدیم حضورتان می گردد.
جهت دسترسی به سایر جلسات «ذکر یار» اینجا کلیک کنید
(فَمَن أرادَ أن یَذکُرَ الله تَعالی فَالیَعلَم أنَّهُ ما لَم یَذکُرِ الله العَبدَ بِالتَوفیقِ لِذِکرِه لا یَقدِرُ العَبدُ عَلی ذِکرِه)
میگوید هر کس که میخواهد یاد خدا کند باید این را بداند تا به توفیق الهی مشمول یاد خدا نشود قادر نیست که یاد خدا را بگوید. لذا ما باید چه کار کنیم؟ تو زور نزن به اینکه بگویی من میخواهم یاد خدا را بگویم بلکه تو از خدا توفیق را بخواه بگو خدایا یادم کن، خدایا تو یاد دل من کن.
خیلی وقت ها هست که تو اصلاً اراده نداری نماز شب بخوانی خیال هم نداشتی بلند شوی، خیال نداشتی بروی نماز جمعه یا دعای ندبه، اصلاً تو بنایت نبوده بروی مشهد، گمان نمی کردی که مثلا سه ماه بعد عازم کربلا یا مکه بشوی ، بعد یک دفعه میبینی جور شد یعنی میگویی آقا اتفاقی جور شد، اتفاق و تصادف نیست.
یک جریانات ریاضی دقیقی اتفاق میافتد که تو به توفیق خدا یک کارهای قشنگی از تو سر میزند خدا میگوید این بنده من این کارهای قشنگ را کرده حالا جایزه اش این هست که من هم یاد دلش را بکنم.
لذا وقتی با خانمت که بداخلاق است یا پدرت خوش اخلاقی میکنی یا بچه ات سروصدا میکند اعصابت را خورد کرده به جای این که حیوانی کنی و عصبی شوی به خودت غلبه میکنی او را بغل میکنی، ساکتش میکنی و میبوسی با او درست حرف میزنی، یا به یک یتیم و غریبه کمکی میکنی خداوند میگوید بارک الله بنده خوبی هست حالا من هم یاد دلش میکنم. امشب اصلا حال نداری، نمیخواهی، میخواهی بخوابی، به دلت می اندازد بلند شو احیا برو بلند شو حرم برو.
زد به سرم، قاعده که در نظام خلقت که بیخودی چیزی تکان نمیخورد وقتی یک اتمی این طرف و آن طرف نمیشود بدون علت، این قانون فیزیکی اینرسی اجسام. یک اینرسی روحی هم ما داریم که تو وقتی میزند به سرت، چه کسی می آید میزند به سرت؟ فرشته می آید خدا می آید میزند به سرت، می گویی که یک دفعه میبینی همچین دلت هوس آقا امام رضا را کرد، می گوید امام رضا هوس دلت را کرده حواست باشد این را بفهم.
از این که این توفیقات دست میدهد سرمست باشیم و کیف کنیم و تشکر کنیم. برای همین فرمود: بعد از نماز سه مرتبه سرتان را بگذارید رو مُهر، سه مرتبه 5 مرتبه 7 مرتبه، هر چی بیشتر بهتر، بگویید: شکرلله تشکر که من اجازه دادی نماز بخوانم.
باید آدم باشیم، آدم هست که این را میفهمد و نعمت هست شکر میکند خدا را، تشکر میکند از خدا، که من نماز خواندم که من زیارت رفتم آن وقت حالا هم اگر این اتفاق افتاد دیگر بعد از احیا دیگر تکبر نداشته باشی که ما رفتیم مثلا شب تا صبح هم بیدار ماندیم پس دیگر خیلی حق داریم، نه، او حق دارد که تو را بیدار نگه داشته نگذاشته بخوابی.