ای دامن مدینه ری ، کربلای تو
ریحانه امام حسن ، سیدالکریم
مدح تو را امام زمان تو گفته است
نجل کریم آل محمّد(ص) تویی تویی
(سالروز میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی مبارک)
*
*
جان به قربان تو ای سیّد پاکیزه سرشت
شهر ری از تو بهشت است، بهشت است، بهشت…
*
*
حُسن پیدای حَسن سرّ نهان حسنی
بلکه جانان همه خلق و تو جان حسنی
تو به باغ دل ما سرو روان حسنی
نخل طاها و گل عطر فشان حسنی
*
*
ما به این در، نه پی حشمت وجاه آمده ایم»
«از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم»
(میلاد سید الکریم شاه عبدالعظیم مبارک)
*
*
ماه حسن ، که نور گرفتند اهلبیت
جسم مطّهر تو و آغوش خاک ری
آیات وحی در نفس روح پرورت
بر اهل ری نه ، بر همه عالم وجود
*
*
خواندند اهل معرفت او را نگین ری
این یاس گلشن حسن(ع) ، این عاشق حسین(ع)
*
*
نور تو از آفتاب سبط اکبر مجتباست
زائر قبر شریفت زائر کرب و بلاست
*
*
می درخشد بارگاهش تا فراسوی زمان
ریزش باران رحمت بر کویرستان دل
حافظ آیات حق و ناقل علم حدیث
روحبخــش اهـل ایمان حضرت عبدالعظیم
در جوارت حمزه و طاهر بُوَد کز خاکشان
می بَــرَد ره تا حـریم کبـریـای منـزلــت
*
*
اوست سروی که بود دامن هستی چمنش
صلوات همه بر حُسن حَسن در حَسنش
*
*
عصمت فاطمه و عزّت حیدر داری
تو مقام از سخن مدح فراتر داری
تو عطا و کرم آل پیمبر داری
ز حسین و ز حسن جلوه دیگر داری
*
*
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
تا حرف آب را برساند به گوش خاک
در عین وصل، رخصت هجرن گرفته است
*
*
فروغ عترت و قرآن توان دید
حریم یک تن از آل پیمبر
مزار حضرت عبد العظیم است
که زوّارش”کَمَن زارَ اَلْحُسَین”است
*
*
درسماوات و زمین جشن عظیم است امشب
عید میلاد کریم ابن کریم است امشب
*
*
ری از تو جان گرفته
ای جان من فدایت
آید نسیم قدسی
از خاک زیر پایت
*
*
در اینجا قبر مولایی کریم است
به اولاد حسن ,او فخرو زین است
چو اینجا شد چراغ عشق روشن
بُوَد این درگه از ابواب رحمت
*
*
السلام علیک یابن الساده الاطهار
السلام علیک یابن المصطفین الاخیار
*
*
قامتش سرو و لبش کوثر و رویش ماه است
زائر مرقد او زائر ثارالله است
حرمش کعبه آمال دل آگاه است
حَسنی حُسنش بر خلق چراغ راه است
*
*
هر کس شود بخاک ری از معرفت مقیم
باشد پناه مرحمت سیّدالکریم
از بسکه صحن و گنبد او با صفا بود
باشد بسان عرش خدای جهان عظیم
*
*
افتخار مدام آل عبا
می کند هر دقیقه کسب ضیا
آن علی سیرت و حسن سیما
هست در قاب سینه اش پیدا
(میلاد شاه عبدالعظیم حسنی مبارک)
*
*
از حرم سیّد الکریم دلا میره کرببلا…
دل خراب اسیر حسینه دم همه دم
داره نیاز به لطف و عطا و جود و کرم
میره به سوی درگه او قدم به قدم
کبوتر دلم زده پر به سوی حرم
اهل ری هستیم مست می هستیم
*
*
یا سیدالکریم! نگاه عنایتی
تهران تو را دو دست به دامان گرفته است
از تشنگان شهر فراموش یاد کن
تا بشنویم باز که باران گرفته است
*
*
ری سپهر و حرم اوست مه تابانش
برتر از عرش بُوَد بارگه و ایوانش
دوست دارم که شب و روز ز لطف وکرمش
پر زند مرغ دلم یکسره سوی حرمش
*
*
بر شهر ری درود که شد نینوای تو
ایران نیازمند بود بر دعای تو
آرند سجده بر حرم با صفای تو
رو آورد به جانب دارالشّفای تو
ای نجل مجتبی که دو عالم فدای تو
چون مرغ جان به جانب دارالولای تو
*
*
از جان غلام حضرت عبدالعظیم شد
آنکس که زائر حرمِ این کریم شد
بر حضرتش که وارث خُلقِ عظیم شد
مَحو صفای این حرم و این حریم شد
(میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی مبارک)
مطالب مرتبط
