دعای روز بیستم رمضان از مجموعه امام سجاد علیه السلام
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة العشرين منه و يومها؛ فصل فيما يختص باليوم العشرين من دعاء غير متكرر، دعاء آخر في هذا اليوم من مجموعة مولانا زين العابدين -صلوات اللّه عليه-
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و چهارم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیستم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز بیستم رمضان (دعای سوم) به نقل از مجموعه مولى امام زين العابدين-صلوات اللّه عليه-:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا خَالِقَ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ يَا ذَا الْقُدْرَةِ وَ السُّلْطَانِ وَ الْعَظَمَةِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْمَلَكُوتِ
خدايا، از تو درخواست مى كنم اى آفريننده تاريكى ها و نور، اى صاحب قدرت و تسلّط و بزرگى و شكوه و بزرگمنشى و سلطنت برتر،
يَا مَنْ (جَعَلَ اللَّيْلَ سَكَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً)[سوره الانعام، آیه 96] (وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ)[سوره الاعراف، آیه 54] لَكَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبَارَكْتَ وَ تَعَالَيْتَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
اى خدايى كه شب را مايه آرامش و خورشيد و ماه را براى حساب رسى و ستارگان را رام فرمان خود قرار دادى و آفرينش و فرمان از آن تو است و بلندپايه و متعالى هستى اى پروردگار جهانيان،
يَا اللَّهُ يَا عَظِيمُ يَا كَرِيمُ يَا كَبِيرُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا فَرْدُ يَا وَتْرُ يَا صَمَدُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى خدا اى شكوهمند اى بزرگوار اى بزرگ اى زنده اى پاينده اى يگانه اى بى همتا اى يكتا اى تك اى بى نياز، بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ اسْتَجِبْ فِيمَا دَعَوْتُكَ وَ أَعْطِنِي مَا سَأَلْتُكَ فَإِنَّكَ (تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ)[سوره آل عمران، آیه 27]
و دعاهايم را كه به درگاهت كردم، مستجاب و آنچه از تو خواستم عطا كن، زيرا تو هرچه بخواهى بدون حساب روزى مى دهى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ إِنَّكَ (أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ)[سوره المدثر، آیه 56]
خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و آنچه خود زيبنده آنى، انجام ده كه تو اهل تقوا و آمرزش هستى
وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِينِكَ وَ تَقْتُلُ بِهِ عَدُوَّكَ فِي الصَّفِّ الَّذِي وَصَفْتَ أَهْلَهُ فِي كِتَابِكَ
و مرا از كسانى قرار ده كه به وسيله او دينت را يارى مى دهى و دشمنت را به نابودى مى كشانى، و در صفى كه اهل آن را در كتابت چنين ستوده اى:
(كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ)[سوره الصف، آیه 4] فِي أَحَبِّ خَلْقِكَ إِلَيْكَ فِي أَحَبِّ الْمَوَاطِنِ إِلَيْكَ
«گويى آنان بنيان سربين هستند.» و در ميان محبوب ترين آفريدگان و در محبوب ترين مكان ها نزد تو
وَ ارْزُقْنِي سَفْكَ دِمَاءِ الْمُشْرِكِينَ وَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ وَ الْفَاسِقِينَ [وَ النَّابِذِينَ] وَ الْكَافِرِينَ وَ الْمُبَدِّلِينَ
و ريختن خون مشركان و پيمان شكنان و ستمگران و خوارج و فاسقان [و رهاكنندگان] و كافران و تغييردهندگان [پيمان خود با خدا]را روزه ام كن
وَ ثَبِّتْ رَجَاءَكَ فِي قَلْبِي وَ ثَبِّتْ قَدَمَيَّ وَ أَفْرِغِ الصَّبْرَ عَلَيَّ وَ عَلَى ذَلِكَ فَقَوِّنِي
و اميدت را در دلم استوار بدار و گامم را ثابت كن و شكيبايى را بر دلم بريز و در اين باره به من نيرومندى بخش
وَ فِي صُدُورِ الْكَافِرِينَ فَعَظِّمْنِي وَ لِلْمُؤْمِنِينَ فَذَلِّلْنِي وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ بَغِّضْ إِلَيَّ مَنْ أَبْغَضْتَ
و مرا در دل كافران بزرگ و نزد مؤمنان خوار، و دوستان خود را محبوب من بگردان و دشمنان خود را مبغوض من بكن
وَ وَفِّقْنِي لَأَحَبِّ الْأَمْرِ إِلَيْكَ وَ أَرْضَاهَا لَدَيْكَ وَ أَفْضَلِهَا عِنْدَكَ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و به محبوب ترين و موردپسندترين و برترين كارها نزد خود موفق بدار، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعْتِقْنِي مِنَ النَّارِ فَإِنِّي مِنْكَ إِلَيْكَ أَفِرُّ
خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از آتش جهنّم آزاد كن، زيرا من از تو به سوى تو مى گريزم
فَلَسْتُ أَخَافُ بِغَيْرِ [غَيْرَ] عَدْلِكَ فَإِيَّاكَ أَسْأَلُ بِكَ لِأَنَّكَ [إِنَّهُ] لَيْسَ أَحَدٌ إِلَّا دُونَكَ
و به جز عدل و داد تو از چيزى نمى هراسم، پس از تو به تو خواهانم، زيرا همه جز تو پايين تر از تواند
وَ أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِنِعْمَتِكَ وَ أَدُلُّ عَلَيْكَ بِإِحْسَانِكَ فَاغْفِرْ لِي مَا سَتَرْتَ مِنْ غَيْرِكَ مِنْ ذَنْبٍ
و به نعمت تو به درگاه تو نزديكى و با نيكى تو بر تو راهنمايى مى جويم، پس آنچه از گناه من كه از غير تو پوشيدم
وَ بَارَزْتُكَ بِخَطِيئَتِي مِنْ جَهْلِي لِلَّذِي خِفْتُ مِنْ خَلْقِكَ وَ رَجَوْتُ مِنْ عَفْوِكَ فَأَمِنْتُ تَعْجِيلَ نَقِمَتِكَ
و خطاهايى كه به واسطه نادانى ام از آفريده هاى تو ترسيدم و به اميد گذشت تو آشكارا به مبارزه با تو برخاستم و از شتاب در كيفرت احساس ايمنى كردم، بيامرز
فَأَوْجِبْ لِي مَا طَمِعْتُ فِيهِ مِنْ رَحْمَتِكَ إِذْ عَلِمْتَ ذَلِكَ مِنِّي أَنَّهُ كَذَلِكَ مَعَ عِلْمِي بِأَنَّكَ تَرَانِي فِي جَمِيعِ حَالاتِي
و آنچه از رحمتت درباره آن آزمندم بر من بايسته گردان، زيرا خود مى دانى كه چنين بوده است و باوجود آگاهى من از اين كه در همه حالات مرا مى بينى
لَا أَقْدِرُ أَسْتَتِرُ مِنْكَ فِي لَيْلٍ وَ لَا نَهَارٍ فِي بَرٍّ وَ لَا بَحْرٍ وَ لَا بِخَرْقٍ مِنَ الْأَرْضِ وَ لَا سَمَاءٍ وَ لَا سَهْلٍ وَ لَا جَبَلٍ
و نمى توانم در شب و روز، خشكى و دريا، در شكاف زمين يا آسمان، و در بيابان يا كوهستان خود را از تو پنهان كنم
وَ لِأَنَّهُ لَا يُوَارِي مِنْكَ لَيْلٌ دَاجٍ وَ لَا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لَا بَحْرٌ ذُو أَمْوَاجٍ وَ لَا أَرْضٌ ذَاتُ فِجَاجٍ وَ لَا جِبَالٌ ذَاتُ أَنْبَاجٍ
و شب تاريك و آسمان داراى برج ها و درياى موج خيز و زمين داراى راه ها و كوه هاى [بلند]كه صداها را منعكس مى كنند نيز نمى توانند مرا از تو پنهان بدارند
عَارِفٌ بِرُبُوبِيَّتِكَ مُقِرٌّ بِوَحْدَانِيَّتِكَ أَحَطْتَ خُبْراً بِأَهْلِ سَمَاوَاتِكَ وَ أَرْضِكَ لَا يَشْغَلُكَ شَيْءٌ عَنْ شَيْءٍ
و به پروردگارى تو شناسا هستم و به يگانگى ات اعتراف دارم. آگاهى تو آسمانيان و زمينيان را فراگرفته است و هيچ چيز نمى تواند تو را از چيز ديگر به خود مشغول كند،
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
معبودى جز تو وجود ندارد، يگانه اى و شريكى براى تو وجود ندارد و بر هر چيز توانايى. درود و سلام خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان او.
