بشنوید| انسان جلوه توحید در بیان استاد فیاض بخش
وقتی بنده ای به جایی برسد که نظر مردم در افعالش تاثیری نداشته باشد و از خودش صفت نداشته باشد و حتی تمام متعلقات خود را به خاطر خدا دوست بدارد و تمام صفات خودش را به خداوند منتسب کند مانند اینکه من عالم نیستم بلکه علمی است که خداوند به من افاضه کرد، در این حال دیگر راهی برای نفوذ شیطان نیست مانند زمانی که از حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) سوال شد در خیبر را چگونه از جا کندی؟ ایشان پاسخ می دهند :
«وَ اللَّهِ مَا قَلَعْتُ بَابَ خَیْبَرَ بِقُوَّةٍ جَسَدَانِیَّةٍ ... وَ نَفْسٍ بِنُورِ رَبِّهَا مُضِیَّة.»؛ «به خدا سوگند! من دروازه خیبر را با قدرت جسمانى از جا جدا نکردم بلکه به روحى که به نور پروردگارش، روشن است تأیید و حمایت شدم.»
این شخص تمام درون و بیرون و ظاهر و باطنش نور حق می شود لذا حالات و صفاتش مانند عزت و علم و قدرت و هیبت او الهی است آن طوری که خداوند از او می خواهد و تمام افعال او رنگ توحیدی دارد و به همین دلیل :
تمام کارهایش فعل اخلاقی است زیرا توحید یعنی احکام عبادی و در یک کلمه : توحید یعنی اخلاق.
مطالب مرتبط
