شرح فرازهای دعای روز بیستم ماه رمضان

شرح فرازهای دعای روز بیستم ماه رمضان

شرح فرازهای دعای روز بیستم ماه رمضان از سری مجموعه راه بهشت شامل مفاهیم مهم تربیتی در "فرازهای دعا" است که تقدیم حضورتان می گردد...

مطالب مرتبط و پیشنهادی :
ماه مبارک رمضان - ویژه نامه ضیافت الله
ویژه نامه احکام روزه و روزه داری
مجموعه استیکر ماه رمضان (ایام و مناسبتها)
دعاهای تصویری روزانه ماه مبارک رمضان
ویژه نامه پیام ادعیه روزانه ماه مبارک رمضان
شرح دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان توسط مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) + صوت
ویژه نامه نشانی از آسمان - ویژه ماه مبارک رمضان
ویژه ماه مبارک رمضان - ویژه نامه چندرسانه ای ماه ترین ماه

دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان :

«اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ یَا مُنْزِلَ السَّکِینَةِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِین»؛ خدایا، در این روز برای من درهای بهشت را بگشای و درهای آتش دوزخ را ببند و مرا توفیق تلاوت قرآن عطا فرما، ای فرود آورنده وقار و سکینه بر دل های اهل ایمان.

«اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ»؛ خدایا، تمام درهای بهشت را بر روی من باز کن ، درهای بهشت راه های خیر است که من بتوانم از طریق این درها وارد بهشت شوم.

پیامبر اکرم ﷺ در خطبه شعبانیّه، که خطبه ای بسیار پر محتوی است، در مورد درهای بهشت و جهنّم جمله ای دارد، می فرماید: «إِنَّ أَبْوَابَ الْجَنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ؛[1] درهای بهشت در این ماه باز است.»

از این جمله نیز استفاده می شود که بهشت هم اکنون وجود دارد، به گونه ای که در ماه رمضان درهای آن به سوی بندگان صالح خداوند باز است. و منظور از ابواب بهشت، روزه ای است که می گیریم؛ قرآنی است که تلاوت می کنیم؛ غذائی است که صرف نیازمندان می نماییم؛ و خلاصه، تمام کارهای خیری که در این ماه انجام می شود، هر یک از آنها دری از درهای بهشت است.

«وَ أَبْوَابَ النِّیرَانِ فِی هَذا الشَّهْرِ مُغْلَقَةٌ؛ درهای جهنّم در ماه رمضان بسته است.» گناهان، شهوات، هوای نفس و وسوسه های شیطان، از جمله درهای جهنّم است که در سایه روزه و مبارزه با هوای نفس، اسیر و زندانی شده اند. باید با نیّت های صاف، و قلب های پاک، از خداوند قادر بخواهیم که این ها همچنان در قفس بمانند.

وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ؛ خدایا در این ماه درهای جهنم را روی من ببند و موفق کن تا گناه نکنم و اهل معصیت نشوم.

وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ؛ خدایا به من توفیق تلاوت قرآن عنایت کن،

«تلاوت» با «قرائت» این فرق را دارد که قرائت، خواندن و شاید همراهی است، ولی تلاوت به دنبال درآمدن و پیروی کردن است . امیر المومنین علیه السلام در حدیثی می فرمایند:« الا لاخَیْرَ فی قِرائَةٍ لَیْسَ فیها تَدَبُّرٌ؛[2] «آگاه باشید! علمی که در آن فهم نباشد فایده ای ندارد. بدانید! قرائت قرآنع اگر همراه با تدبّر و اندیشه (در معانی آن) نباشد بی فایده است. آگاه باشید! عبادتی که در آن تفکّر و اندیشه نباشد خیری ندارد» آری، بسیارند کسانی که قرآن تلاوت می کنند، ولی مورد لعن قرآن هستند[3]! زیرا به دستورات این نسخه شفابخش آسمانی عمل نمی کنند؛ آن ها هنگامی که آیات مربوط به غیبت را می خوانند، در حالی که خود غیبت می کنند، مورد لعن این آیات قرار می گیرند! هنگامی که آیات مربوط به ربا را قرائت می کنند، در حالی که آلوده به این گناه بزرگ و کثیف هستند، مورد لعن آیات ربا واقع می شوند! و همچنین در سایر آیاتی که به آن عمل نمی کنند.

«تدبّر» از ریشه «دَبْر» (بر وزن ابر) گرفته شده و به معنای عاقبت اندیشی است، تلاوت کننده قرآن، هنگام تلاوت آیات شریفه باید به عاقبت کسانی که آیات تلاوت شده در مورد آن ها سخن می گوید بیندیشد، زیرا قرائت یک آیه همراه با تدبّر از یک ختم قرآن بی تدبّر ارزشمندتر است!

یَا مُنْزِلَ السَّکِینَةِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِین

«سکینه» در اصل از ماده «سکون» به معنی آرامش و اطمینان خاطری است که هر گونه شک، تردید و وحشت را از انسان زائل می کند و او را در طوفان حوادث ثابت قدم می دارد. این آرامش ممکن است جنبه عقیدتی داشته باشد، و تزلزل اعتقاد را بر طرف سازد، یا جنبه عملی، به گونه ای که ثبات قدم و مقاومت و شکیبائی به انسان بخشد، اگر درهای بهشت باز نباشد و موفق به تلاوت قرآن نشویم به آرامش و رفع اضطراب موفق نمی شویم.

پی نوشت:
1. وسائل الشّیعه، جلد 7، صفحه 228.
2. اصول کافی، کتاب فضل العلم، باب صفة العلماء، حدیث سوم.
3. میزان الحکمة، باب 2311، حدیث 16250،( جلد 8، صفحه 90).