ماه رمضان، ماه سوزاندن خویش است! - استاد فیاض بخش

ماه رمضان، ماه سوزاندن خویش است! - استاد فیاض بخش

ماه رمضان علاوه بر این‏که دافع کدورت‏ها و حجاب‏هاست، رافع نیز هست. یعنی نه‏ تنها مانع حجاب گرفتن قلب انسان می‏شود، بلکه حجاب‌های ناشی از گناهان ماه‌های قبل را هم زدوده و پاک می‌کند. 

اولین دلیل ما بر این سخن، معنای لغوی «رمضان» است. «رمضان» از ماده «رمض» به معنای سوزانیدن یا گرم کردن بسیار شدید چیزی است. «رَمَضَ یَرمُضُ» یعنی حرارت چیزی به بالاترین حدّ خود رسید.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در وجه تسمیه ماه مبارک رمضان فرموده اند: «إِنَّما سُمِّیَ الرَمَضانُ لِأَنَّهُ یَرمَضُ‏ الذُّنوبَ‏» یعنی ماه رمضان، از آن رو بدین اسم نامیده شد که در آن گناهان سوزانده می‏شوند. ( ماه رمضان، ماه سوزاندن خویش است)

در معنای سوزاندن‌ لطافتی نهفته است؛ توضیح آن‏که: وقتی می‏خواهند ظرف آلوده ‏ای را تمیز کنند، ابتدا آن را می‏شویند، و در مرحله بعد خاک یا گل ‏اندود می‏کنند و اگر باز هم تمیز نشد می‌سایند. اما ممکن است در نهایت بعضی آلودگی‏ها و ارجاس در این ظرف باقی بماند که جز با حرارت دادن از بین نمی‏رود. لذا لطافت این بیان آنست که اگر برخی گناهان از ماه ‌های دیگر باقی مانده باشد که با همه ی توبه‏ ها و مجاهده‏ های انسان هنوز آثارش باقی است، ولی به برکت ماه مبارک رمضان و تهذیب نفسی که هرکس به نوبه خود در آن انجام می دهد آن گناهان نیز خود و آثارش از بین می رود.

بنا بر فرموده رسول اکرم(صلی الله علیه و آله)، هوای نفس و انانیت انسان ظریفترین شرکی است که شخص آن را عبادت می کند و گناهی است که هیچ گناهی با آن برابری نمی کند و این خداها و شرک هاست که  باید در ماه مبارک رمضان سوزانده شود.

لذا در ماه مبارک رمضان، همه باید به درگاه خداوند گریه و زاری کنیم، از صالح و عابد گرفته تا فاجر و فاسق. حتی اولیای الهی هم در این ماه مشغول و توبه و استغفارند! فاسق از گناهان بیّن خود، عابد به خاطر خوشحالی از عبادات خویش و ولیّ خدا هم به خاطر توجّه به انانیّت خودش (در هر مرتبه ای) از خداوند طلب مغفرت میکنند.

گفتم اگر بسوزی جان مرا سزایم
ای بت مرا بسوزان زیرا که بت پرستم

من خشک از آن شدستم تا خوش مرا بسوزی
چون تو مرا بسوزی از سوختن برستم

(دیوان شمس، غزل 1686)

منبع : کانال جلوه نور علوی - ماه رمضان، ماه سوزاندن خویش است! - استاد فیاض بخش