کلید تدبر در قرآن

خود قرآن می گوید: «هُوَ اَلَّذِی أَنْزَلَ عَلَیْکَ اَلْکِتٰابَ مِنْهُ آیٰاتٌ مُحْکَمٰاتٌ هُنَّ أُمُّ اَلْکِتٰابِ وَ أُخَرُ مُتَشٰابِهٰاتٌ فَأَمَّا اَلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مٰا تَشٰابَهَ مِنْهُ اِبْتِغٰاءَ اَلْفِتْنَهِ وَ اِبْتِغٰاءَ تَأْوِیلِهِ[۱]» ابتغاء تأویل بعد از ابتغاء فتنه است و ما یعلم تأویله الا الله (آیه۶سوره عمران ) «… وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ» میگوید خدا آن است که این قرآن را برتو نازل کرده.
چون در این آیات[۲] اسم «هو » زیاد تکرار میشود از آن آیه دوم: «الله لا الا هو الحی القیوم» تا بعدش میگوید «هو الذی یصورکم فی الارحام کیف یشاء لاالله الا هو العزیز الحکیم» تا این جا سه مرتبه کلمه «هو»  ذکر شد. چهارمین مرتبه اش این است «هو الذی انزل علیک الکتاب» یعنی چه؟
یعنی آن کسی که «یصورکم فی الارحام» است «انزل علیک الکتاب» است. آن کسی که «لایخفی علیه شیء فی الارض و لا فی السماء» است «نزل علیک الکتاب» است.
یعنی میخواهد بگوید اولی میگوید «ان الله لایخفی علیه شئی فی الارض ولا فی السماء» همه چیز برای خدا واضح و روشن است هیچ چیز بر او پنهان نیست؛ بعد میگوید «انزل علیک الکتاب» یعنی چه؟ یعنی مفتاح کتاب و کلید دریافت قرآن این است که تو اول به این مطلب رسیده باشی که «ان الله لایخفی علیه شئی فی الارض و لا فی السماء». بعد بیا قرآن را باز کن.
ادب لازم است. اعتماد لازم است. حسن ظنِ لازم را تا پیدا نکنی وقتی این کتاب را باز میکنی این کتاب بر تو باز نیست این کتاب بر روی تو بسته است. اگر تو ندانی که همه چیز بر خدا واضح است، بعد که آیات را باز میکنی توجیه میکنی؛ میگویی اگر اینطور گفته بود بهتر نبود؟ به خودت حق میدهی تغییر و تبدیل را، که اصلاح اش کنی. اما وقتی که او را بر هر چیزی عالم ببینی هر زیر و بم او را برایش یک معنا و یک مطب و یک مقصد قائل هستی.
 -----------------------
پی نوشت:
[۱] – آل عمران/ آیه ی ۷
[۲] –  اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ﴿٢﴾ نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاهَ وَالْإِنجِیلَ ﴿٣﴾مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّـهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ ۗ وَاللَّـهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ ﴿۴﴾ إِنَّ اللَّـهَ لَا یَخْفَىٰ عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ ﴿۵﴾ هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاءُ ۚ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ﴿۶﴾ هُوَ الَّذِی أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَهِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِیلِهِ ۗ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّـهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٧﴾
-----------------------
منبع : پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار و اندیشه های حضرت آیت الله محی الدین حائری شیرازی(حفظه الله)