منافقین پس از آن كه راه خود را از مسیر انقلاب و نظام اسلامی جدا كردند، همیشه سعی می كردند تا به روش های گوناگون، خللی در این راه ایجاد كرده و نظام را با مشكل روبرو سازند. آنان برای این منظور از ترور و آدمكشی در كوچه و بازار و قتل و كشتار انسان های بی گناه، ابایی نداشتند و دستان خود را به خون مردم بی گناه آلوده ساختند. این كوردلان در این نوبت برای گرفتن اطلاعات، سه تن از پاسداران كمیته های انقلاب به نام های میرحبیبی، طاهری و طهماسبی را ربودند و پس از اعمال شكنجه های وحشتناك و وارد آوردن انواع صدمات جسمی، از اخذ اخبار و اطلاعات از آنها ناامید شدند. آنان وقتی به عزم آهنین حزب اللهیان علیه استكبار جهانی و ایادی مزدور داخلی شان پی بردند، بدن نیمه جان آنان را، دست و پا بسته در تاریكی شب در اطراف تهران زنده به گور نمودند و به همگان ثابت كردند كه نه تنها از دین و مكتب و میهن دوستی بهره ای ندارند بلكه برای تحقق اهداف پلید خویش، حاضرند وحشیانه ترین اعمال را درباره هم نوعان و انسان های بی گناه انجام دهند. این قبیل كارها باعث شد كه مردم قهرمان ایران، مقاوم تر از گذشته در برابر شعار دروغین وطن خواهی منافقان ایستادگی كنند و نفرت كوردلان از خدا بی خبر در دلشان افزون تر گردد.
مطالب مرتبط
