رابرت کُخ(Robert Koch)، باکتری شناس و پزشک برجسته آلمانی در 11 دسامبر سال 1843میلادی در شهر هارتْزْ آلمان به دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی، مطالعات و تحقیقات گسترده ای را درباره علل برخی از بیماری ها هم چون وبا، سل و سیاه زخم آغاز کرد. کُخ پس از تکمیل روش کشتِ میکروب ها، آن ها را به وسیله رنگ کردن در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد و پی برد که باسیل های بسیار کوچکی در خون گوسفند یا حیوان مریض وجود دارد. کخ عاقبت توانست با پرورش و نگهداری این باسیل، نظریه خویش را اثبات نموده و سرم این مرض را بسازد. این عمل باعث شد که از تلفات زیاده از حد احشام جلوگیری شود. رابرت کخ در سال 1880میلادی به عضویت شورای سلطنتی بهداشت برلین انتخاب گردید و از آن پس تحقیقات خود را برای کشف میکروب سل که از دیرباز به طاعون سفید مشهور بود، آغاز کرد. این مطالعات در نهایت منجر به کشف میکروب سل در 24 مارس سال 1882میلادی شد و کُخ پس از چندی اعلام کرد که می توان همه جانداران را در اثر تلقیح این سرم از امراض مختلف مصون داشت. در سال 190میلادی، کخ به دلیل تلاش در راه گسترش علم و کشف باسیل سل، موفق به اخذ جایزه نوبل پزشکی شد و دانشمندان زمان، پس از تایید نظرات او، وی را در شمار بزرگ ترین مکتشفین قرار دادند. کخ سفرهای زیادی به افریقا برای تحقیق درباره مرض خواب، مالاریا و طاعون انجام داد و دریافت که مرض خواب که هزاران افریقایى را به کام مرگ کشانده بود، در اثر نیش پشه ای به نام تسه تسه است. به تدریج کخ در اثر فعالیت زیاد و ناراحتی های ناشی از آن مریض و ضعیف گردید، تا این که کاشف سل که خود نجات دهنده جان میلیون ها انسان بود در 27 مه سال 1910میلادی در 67 سالگی بر اثر مرض سل درگذشت. رابرت کُخ بدون شک بعد از لویی پاستور کاشف پنی سیلین، بزرگ ترین میکروب شناس دنیا است و خدمات ارزنده او در راه بسط علم، هیچ گاه از یادها نخواهد رفت.
مطالب مرتبط
