بانو نصرت امین در سال 1265 هجرى شمسى در شهر اصفهان دیده به جهان گشود. از چهار سالگى به مكتب خانه رفت تا به فراگیرى قرآن و زبان فارسى بپردازد و این زمانى بود كه در زمینه تحصیل علوم و معارف دینى بالاتر از سطح روخوانى قرآن هیچ مجال و زمینه اى براى حضور زنان نبود؛ بخصوص در سالهاى 1280 به بعد كه تحصیل علم براى پسران هم آسان و میسر نبود تا چه رسد به دختران . او در 15 سالگى به ازدواج و همسرى پسر عمویش درآمد. اما زندگى خانوادگى و تربیت فرزندان در فراگیرى دانش او اثرى نگذاشت و آن چنان در جهت كسب علوم دینى از خود جدیت نشان داد كه موافقت و مساعدت اطرافیان بویژه همسر خویش را براى ادامه تحصیلات در علوم دینى (فقه و اصول ) و زبان عربى به دست آورد. در این زمان او بیست ساله بود. مهمترین استاد ایشان كه فقه و اصول و حكمت را به وى آموخت ، آیت الله نجف آبادى بود. بانو امین از زمان كودكى كه اهل ذوق و تفكر و تدبر در موجودات و آثار حق تعالى و از عشاق پروردگار كریم بود، در حین تحصیل حكمت به كشف و شهود نیز نائل مى گردید و در این رابطه بهترین سند و گواه آثار تفسیرى ایشان كتاب اربعین الهاشمیه و نیز نفحات الرحمانیه است . به دنبال انتشار كتاب اربعین هاشمیه در سن 40 سالگى از سوى آیت الله حائرى یزدى ، آیت الله محمد كاظم یزدى و آیت الله آقا میرزا اصطهباناتى شیرازى درجه اجتهاد گرفت و پس از شركت در آزمون علما و مراجع تقلید وقت (آیت الله شیخ عبدالكریم قمى و آیت الله آقا سید محمد كاظم شیرازى ) كه شامل سؤالها و پاسخهاى بسیارى بود - تمامى آنها در كتاب جامع الشتات آمده است - از طرف آن آیات عظام ، درجه اجتهاد و قدرت استنباط احكام شرع را دریافت كرد و اولین بانوى مجتهده در جهان اسلام گردید.