آیت اللَّه سید حسن حسینی شیرازی در سال 1314 ش (1354 ق) در خاندان علم و فضیلت و تقوا در نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش آیت اللَّه میرزا مهدی شیرازی از علما و فقهای حوزه علمیه نجف و كربلا به شمار می رفت. سید حسن مقدمات و سطوح علوم حوزوی را در كربلا فراگرفت و در درس خارج پدرش و نیز آیت اللَّه سید محمد هادی میلانی حاضر شد و از محضر آیت اللَّه شیخ محمدرضا اصفهانی در فلسفه و علوم عقلی بهره گرفت. وی در این هنگام بر ضد رژیم بعث عراق وارد فعالیت های سیاسی شد و در این مسیر رنج های بی شماری را به جان خرید. این روحانی مجاهد پس از مدتی به سبب فعالیت های وسیع سیاسی و اجتماعی مجبور به ترك عراق و اقامت در سوریه و لبنان گردید و در آن حال هم به فعالیت های خود ادامه داد. تأسیس حوزه علمیه لبنان، تأسیس جمعیت جَماعةُ العُلما و حوزه علمیه زینبیه در سوریه از جمله اقدامات وی در این زمان بود. همچنین ایشان در جریان مناظره و گفتگو با بزرگان و دانشمندان سوری، موفق به هدایت آنان در مسیر اهل بیت (ع) گردید. فعالیت های روزافزون این مجاهد نستوه، بیش از پیش بر رژیم خونخوار بعث عراق گران آمد و زمینه از میان برداشتن ایشان را فراهم نمود. تا این كه آیت اللَّه سید حسن شیرازی در یازدهم اردیبهشت 1359 برابر با شانزدهم جمادی الثانی 1400 به هنگام عزیمت جهت شركت در مجلس ختم آیت اللَّه سید محمد باقر صدر، از سوی مزدوران استكبار جهانی در بیروت مورد هجوم وحشیانه قرار گرفت و به طرزی فجیع به شهادت رسید. پیكر خونین این مبارز مسلمان پس از انتقال به قم و پس از تشییعی باشكوه و نمازِ آیت اللَّه سید محمد رضا گلپایگانی در جوار حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.
