دعاى عشرات از دعاهاى بسيار معتبره است و ما بين نسخ آن اختلاف است و ما آن را از مصباح شيخ نقل مى كنيم و مستحب است خواندن آن در هر صبح و شام و افضل اوقات آن بعد از عصر جمعه است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ، وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ، سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ، سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكَارِ، (سُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ، وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حِينَ تُظْهِرُونَ، يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ، وَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ)[سوره الروم، آیات 17-19]
به نام خداى بخشنده مهربان پاك و منزه است خدا و ستايش مخصوص خداست و هيچ خدايى جز خداى يكتا نيست و خدا بزرگتر از هر چيز است، و قدرت و نيرويى جز از خداى - بلند مرتبه عظيم الشأن نخواهد بود، خدا را تسبيح مى كنم در ساعات شب و حدود روز، خدا را تسبيح مى كنم وقت صبح و عصر خدا را تسبيح مى كنم اول شب و اول روز، خدا را تسبيح مى كنم چون شام كنند و صبح كنند، و ستايش مخصوص اوست در آسمانها و زمين و هنگام شب و چون روز به نيمه رسد، آن خدايى كه زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون مى آورد، و زمين را بعد از مرگ (و خزان) آن باز زنده مى گرداند و همين گونه شما هم پس از مرگ زنده مى شويد.
(سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ، وَ سَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ)[سوره الصافات، ایات 180-182]
منزه است پروردگارت خداى صاحب عزت از هر چه خلق توصيف او كنند، و سلام بر رسولان او و ستايش مخصوص خداى عالميان است
سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ وَ الْمَلَكُوتِ سُبْحَانَ ذِي الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ، سُبْحَانَ ذِي الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُهَيْمِنِ (الْمُبِينِ) الْقُدُّوسِ، سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَيِّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَيِّ الْقُدُّوسِ، سُبْحَانَ الْقَائِمِ الدَّائِمِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ الْقَائِمِ، سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى، سُبْحَانَ الْحَيِّ الْقَيُّومِ سُبْحَانَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى، سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلاَئِكَةِ وَ الرُّوحِ، سُبْحَانَ الدَّائِمِ غَيْرِ الْغَافِلِ سُبْحَانَ الْعَالِمِ بِغَيْرِ تَعْلِيمٍ، سُبْحَانَ خَالِقِ مَا يُرَى وَ مَا لاَ يُرَى، سُبْحَانَ الَّذِي (يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ وَ لاَ تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ)[سوره الانعام، آیه 103]
پاك و منزه است خداى صاحب ملك و ملكوت منزه است خداى صاحب عزت و اقتدار، منزه است خداى صاحب بزرگى و شأن عظيم پادشاه حقيقى بلند مقام، پاك و منزه است خداى سلطان عالم كه زنده ابد است كه نمىميرد منزه است خداى سلطان عالم كه زنده ابد است پاكيزه صفات، منزه است خداى پاينده ابدى منزه است خداى زنده پاينده، منزه است خداى عظيم الشأن من منزه است خداى بلند مرتبه من، منزه است خداى زنده پاينده منزه است خداى بلند مرتبه ترين موجود، منزه است و متعالى و بسيار منزه است و پاكيزه صفات پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح، منزه است خدا كه وجودش دائم و ابدى است و يك لحظه از خلق غافل نيست منزه است خدا كه ناآموخته عالم است، منزه است خدا كه آفريننده ديدنيها و ناديدنيها است، منزه است خدا كه بندگان را مى بيند و چشم خلق او را نمى بيند و هم اولطيف است و دانا.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ مِنْكَ فِي نِعْمَةٍ وَ خَيْرٍ وَ بَرَكَةٍ وَ عَافِيَةٍ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ نِعْمَتَكَ وَ خَيْرَكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ عَافِيَتَكَ بِنَجَاةٍ مِنَ النَّارِ، وَ ارْزُقْنِي شُكْرَكَ وَ عَافِيَتَكَ وَ فَضْلَكَ وَ كَرَامَتَكَ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي، اللَّهُمَّ بِنُورِكَ اهْتَدَيْتُ وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْتُ وَ بِنِعْمَتِكَ أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَيْتُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ كَفَى بِكَ شَهِيداً وَ أُشْهِدُ مَلاَئِكَتَكَ، وَ أَنْبِيَاءَكَ وَ رُسُلَكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَ سُكَّانَ سَمَاوَاتِكَ وَ أَرْضِكَ (أَرَضِيكَ) وَ جَمِيعَ خَلْقِكَ، بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ، وَ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ، وَ أَنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ تُحْيِي وَ تُمِيتُ وَ تُمِيتُ وَ تُحْيِي، وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ أَنَّ النَّارَ حَقٌّ وَ (أَنَّ) النُّشُورَ حَقٌ، وَ (السَّاعَةَ آتِيَةٌ لاَ رَيْبَ فِيهَا وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ) [سوره الحج، آیه 7]
خدايا من شب را از لطف تو صبح گردانيدم در حال نعمت و خير و بركت و عافيت پس درود بر محمد (صلی الله علیه وآله) و آل او فرست، و اين نعمت و خير و بركت و عافيتت را بر من كامل گردان به اينكه از آتش دوزخ هم نجاتم دهى، و مرا شكر خود و عافيت و فضل و كرمت مادامى كه هستم روزى گردانى، خدايا من به نور تو هدايت يافتم و به فضل تو بىنياز شدم و به نعمتت صبح و شام كردم، خدايا تو را گواه مى گيرم و گواهى تو كافى است و باز گواه مى گيرم فرشتگان، و پيغمبران و رسولان و حاملان عرش و ساكنان زمين و آسمانها و همه خلق تو را، كه معتقدم به اينكه تو خداى يكتايى و هيچ خدايى جز تو نيست و احدى شريك تو نخواهد بود، و اينكه حضرت محمد صلى الله عليه و آله بنده خاص و پيغمبر توست، و اينكه تو بر هر چيز قادرى تويى كه خلق را زنده مى كنى و مى ميرانى و مى ميرانى و زنده مى گردانى، و گواهى مى دهم كه بهشت و دوزخ حق است و روز رستاخيز حق است، و ساعت قيامت خواهد آمد بدون شك و خدا هر كه در قبر است بر مى انگيزد
وَ أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ حَقّاً حَقّاً، وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الْأَئِمَّةُ الْهُدَاةُ الْمَهْدِيُّونَ غَيْرُ الضَّالِّينَ وَ لاَ الْمُضِلِّينَ، وَ أَنَّهُمْ أَوْلِيَاؤُكَ الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُكَ الْغَالِبُونَ وَ صَفْوَتُكَ وَ خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ نُجَبَاؤُكَ الَّذِينَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدِينِكَ وَ اخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ وَ اصْطَفَيْتَهُمْ عَلَى عِبَادِكَ، وَ جَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى الْعَالَمِينَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ وَ السَّلاَمُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ، اللَّهُمَّ اكْتُبْ لِي هَذِهِ الشَّهَادَةَ عِنْدَكَ حَتَّى تُلَقِّنَنِيهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَ أَنْتَ عَنِّي رَاضٍ إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ، اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَصْعَدُ أَوَّلُهُ وَ لاَ يَنْفَدُ آخِرُهُ، اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً تَضَعُ لَكَ السَّمَاءُ كَنَفَيْهَا (كَتِفَيْهَا) وَ تُسَبِّحُ لَكَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَيْهَا، اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً أَبَداً لاَ انْقِطَاعَ لَهُ وَ لاَ نَفَادَ وَ لَكَ يَنْبَغِي وَ إِلَيْكَ يَنْتَهِي، فِيَّ وَ عَلَيَّ وَ لَدَيَّ وَ مَعِي وَ قَبْلِي وَ بَعْدِي وَ أَمَامِي وَ فَوْقِي وَ تَحْتِي، وَ إِذَا مِتُّ وَ بَقِيتُ فَرْداً وَحِيداً ثُمَّ فَنِيتُ، وَ لَكَ الْحَمْدُ إِذَا نُشِرْتُ وَ بُعِثْتُ يَا مَوْلاَيَ اللَّهُمَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُ بِجَمِيعِ مَحَامِدِكَ كُلِّهَا عَلَى جَمِيعِ نَعْمَائِكَ كُلِّهَا، حَتَّى يَنْتَهِيَ الْحَمْدُ إِلَى مَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى، اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ أَكْلَةٍ وَ شَرْبَةٍ وَ بَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ وَ بَسْطَةٍ وَ فِي كُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ، اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِداً مَعَ خُلُودِكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لاَ مُنْتَهَى لَهُ دُونَ عِلْمِكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لاَ أَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِيَّتِكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لاَ أَجْرَ لِقَائِلِهِ إِلاَّ رِضَاكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى عَفْوِكَ بَعْدَ قُدْرَتِكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ بَاعِثَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَارِثَ الْحَمْدِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ بَدِيعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ مُبْتَدِعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُشْتَرِيَ الْحَمْدِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ وَلِيَّ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ قَدِيمَ الْحَمْدِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ صَادِقَ الْوَعْدِ وَفِيَّ الْعَهْدِ عَزِيزَ الْجُنْدِ قَائِمَ الْمَجْدِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ رَفِيعَ الدَّرَجَاتِ مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ مُنْزِلَ (مُنَزِّلَ) الْآيَاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ، عَظِيمَ الْبَرَكَاتِ مُخْرِجَ النُّورِ مِنَ الظُّلُمَاتِ، وَ مُخْرِجَ مَنْ فِي الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ حَسَنَاتٍ وَ جَاعِلَ الْحَسَنَاتِ دَرَجَاتٍ، اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ غَافِرَ الذَّنْبِ وَ قَابِلَ التَّوْبِ شَدِيدَ الْعِقَابِ ذَا الطَّوْلِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ، اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ فِي (اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى)[سوره الیل، آیه 1] وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي (النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى)[سوره الیل، آیه 2]
و گواهى مى دهم كه على بن ابى طالب (علیهما السلام) امير المؤمنين البته بر حق است، و يازده فرزندش همه امامان هدايت يافته و پيشوايان هدايت خلقند نه گمراه و نه گمراه كننده امتند، و آن امامان اولياء تو و برگزيدگان تو و حزب غالب و فاتح تواند و خاصان و منتخبان تو از ميان خلقند، و خالصان (در ايمانند) كه تو به خلوص آنها را براى حفظ دين خودانتخاب كردى و ميان خلق اختصاص دادى و بر بندگان برگزيدى، و آنان را حجت بر اهل عالم گردانيدى درود تو و سلام و تحيت و رحمت و بركاتت بر آنان باد، خدايا اين شهادت را نزد خود در نامه عملم بنويس تا روز قيامت مرا به ياد آورى، و تو از من خوشنود باشى كه تو بر خيرخواهى قادرى، خدايا ستايشى مخصوص توست كه اولش بالا رود و آخرش بى پايان باشد، خدايا ستايشى مخصوص توست كه آسمان به تواضع براى تو بال بيفكند و زمين و اهلش تو را تسبيح گويد، خدايا ستايشى مخصوص توست كه سرمدى و ابدى و بى انتهاست و تمامى نيابد و آن ستايش لايق حضرت تو باشد و به تو منتهى گردد و آن ستايش در وجود تجلى كند، و براى من و نزد من و با من و پيش از من و بعد از من و پيش رو و بالا و زير، و چون بميرم و منفرد و تنها و بىيار و ياور مانم و آنگاه كه فنا شوم در همه حال آن ستايش بجا آرم، و تو را ستايش مى كنم هنگامى كه باز زنده و برانگيخته شوم اى صاحب اختيار من خدايا، و تو را حمد و شكرى به تمام انواع حمد و ستايشهاى تو بر جميع نعمتهاى بى پايان تو، تا آنكه حمد من اى پروردگار من پسند تو گردد و موجب خوشنودى تو شود، خدايا تو را حمد مى كنم بر هر خوراك كه تناول كنم و هر شربت كه بنوشم و در هر زور بازو و گرفتن و رها كردن و بر هر مويى كه بر اندامم هست، خدايا تو را ستايش مى كنم به حمدى كه ابدى باشد به ابديت تو، و تو را حمد مى كنم به حمدى كه منتهى نشود مگر به علم تو، و تو را حمد مى كنم به حمدى كه مدتى ندارد جز مشيت تو، و حمد مى كنم تو رابه حمدى كه اجر قائلش جز خوشنودى تو نباشد، و تو را حمد مى كنم بر حلم تو بعد از علم تو، و بر عفو تو پس از قدرتت، و حمد تو را سزاست كه حمد را تو برانگيخته و باز به تو باز مى گردد، و حمد تو را سزاست از اول پيدايش حمد و انتهاى آن، و حمد سزاوار توست كه حمد را تو در بنده ايجاد كنى و حمد تو را سزاست كه مشترى حمدى، و صاحب حمد و حمد تو را سزاست كه قديم الذاتى، و حمد تو را سزاست كه وعده ات صدق و عهدت پايدار و سپاهت مقتدر و غالب است و بزرگواريت ثابت، و حمد تو را سزاست كه درجاتت بلند است و دعاى خلق را تو مستجاب مى كنى و آيات با عظمت و بركت را از بالاى هفت آسمان تو نازل مى گردانى، و روشنى را از تاريكى تو بيرون مى آورى، و هر كس در تاريكى است تو به عالم نور مى آورى و تويى كه بديها را به خوبيها مبدل كرده مطابق خوبيها درجه و مقام مى دهى، خدايا حمد سزاوار توست كه بخشنده گناه و پذيرنده توبه بندگانى و بسيار سخت عقاب و صاحب لطف و احسانى خدايا غير تو نيست و بازگشت همه بسوى توست، خدايا تو را حمد مى كنم در شب چون جهان را تاريك كند و تو را حمد مى كنم در روز چون جهان را روشن سازد
وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى،وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ كُلِّ نَجْمٍ وَ مَلَكٍ فِي السَّمَاءِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرَى وَ الْحَصَى وَ النَّوَى، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي جَوِّ السَّمَاءِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي جَوْفِ الْأَرْضِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْزَانِ مِيَاهِ الْبِحَارِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْرَاقِ الْأَشْجَارِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحْصَى كِتَابُكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ وَ الْهَوَامِّ وَ الطَّيْرِ وَ الْبَهَائِمِ وَ السِّبَاعِ، حَمْداً كَثِيراً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيهِ كَمَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى وَ كَمَا يَنْبَغِي لِكَرَمِ وَجْهِكَ وَ عِزِّ جَلاَلِكَ.و تو را حمد مى كنم در آخر و در اول، و تو را حمد مى كنم به عدد ستارگان و عدد ملائكه آسمان، و تو را حمد مى كنم به عدد خاك و ريگ و هسته هاى عالم، و تو را حمد مى كنم به عدد هر چه در ميان آسمان و تو را حمد مى كنم به عدد هر چه در جوف زمين است، و تو را حمد مى كنم به عدد وزن آب درياها و تو را حمد مى كنم به عدد برگ درختان، و تو را حمد كنم به عدد هر چه در روى زمين است، و تو را حمد مى كنم به عدد آنچه در لوح و كتاب تو بشمارش آيد، و تو را حمد مى كنم به عدد آنچه علم تو به آن احاطه دارد، و تو را حمد مى كنم به عدد جن و انس و خزندگان و مرغان هوا و چرندگان و درندگان، به حمدى بسيار نيكو و با بركت در آن حمد آن گونه كه تو اى خداى من دوست دارى و موجب خوشنودى تو و لايق مقام ذات بزرگوار و عز و جلال توست.
پس مى گويى ده مرتبه:
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ.
هيچ خدايى بجز خدا نيست او يكتا و بىشريك است ملك وجود همه از اوست و ستايش مخصوص او و او لطيف است و دانا.
و ده مرتبه:
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ يُمِيتُ وَ يُحْيِي، وَ هُوَ حَيٌّ لاَ يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
هيچ خدايى بجز خداى يكتا نيست او يگانه و بى شريك است و ملك وجود از او و ستايش خاص اوست كه خلق را زنده مى كند و مى ميراند و مى ميراند و باز زنده مى كند، و او خود زنده ابدى است و هر خير و نيكى به دست اوست و او بر هر چيز تواناست
و ده مرتبه:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ.
آمرزش مى طلبم از خدايى كه بجز او خداى زنده ابدى نيست و بسوى او از گنه باز مى گردم
و ده مرتبه
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
اى خدا اى خدا
و ده مرتبه:
يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ
اى بخشنده اى بخشنده
و ده مرتبه:
يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ
اى مهربان اى مهربان
و ده مرتبه:
يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
اى پديد آرنده آسمانها و زمين
و ده مرتبه
يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ
اى صاحب جلال و بزرگوارى
و ده مرتبه
يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ
اى مهربان و اى صاحب منت بر خلق
و ده مرتبه
يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ
اى زنده اى پاينده
و ده مرتبه
يَا حَيُّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
اى زنده ابدى كه هيچ خدايى جز تو نيست
و ده مرتبه
يَا اللَّهُ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
اى خدا اى كه هيچ خدايى جز تو نيست
و ده مرتبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداى بخشنده مهربان
و ده مرتبه
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
بار خدايا درود فرست بر محمد (صلی الله علیه وآله) و آل محمد (علیهم السلام)
و ده مرتبه
اللَّهُمَّ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
خدايا آنچه را كه سزاوار توست با من بجاى آور
و ده مرتبه
آمِينَ آمِينَ
آمين آمين
و ده مرتبه
(قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ)[سوره الاخلاص، آیات 1-4]
پس مى گويى
اللَّهُمَّ اصْنَعْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَصْنَعْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ، فَإِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ أَنَا أَهْلُ الذُّنُوبِ وَ الْخَطَايَا، فَارْحَمْنِي يَا مَوْلاَيَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ.
خدايا با من آن كن كه لايق بزرگوارى توست نه آنكه سزاوار من است، كه تو لايق آنى كه از تو بترسند و از تو مغفرت و آمرزش طلبند و من اهل گناهان و خطاهاى بسيارم، پس به حالم ترحم كن اى مولاى من كه تو مهربانترين مهربانان عالمى
و نيز ده مرتبه مى گويى
لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ، وَ (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً)[سوره الاسراء، آیه 111]
هيچ قدرت و نيرويى جز از خدا نيست بر او توكل و اعتماد مى كنم بر آن خدايى كه زنده ابدى است، و حمد مخصوص خداست كه فرزندى نگرفته و شريكى در ملك و سلطنت ندارد، و قدرتش از يارى خلق بى نياز است و او را پيوسته به بزرگى ياد كن.
| دانلود فایل | اندازه |
|---|---|
 دانلود پاورپوینت صوتی «دعای عشرات» - میثم الکاظم | 8.08 مگابایت |
| دانلود پاورپوینت صوتی «دعای عشرات» - ولید المزیدی | 3.98 مگابایت |
| دانلود پاورپوینت متنی «دعای عشرات» | 833.47 کیلوبایت |
