* گفتن ذکر «بسم الله الرحمن الرحیم»
* رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هرگاه شخصی سوار مرکب شود و نام خدا ببرد فرشته ای همراهش می آید و از او مراقبت می کند تا پیاده شود.
* امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: هرکس هنگام سوار شدن بر وسیله نقلیه خویش سوره قدر را بخواند سالم و آمرزیده پیاده می شود.
* امام علی علیه السلام فرماید: «هر گاه بر مرکب سوار شدید یاد خدا کنید و بگویید: «سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَما کنّا لَهُ مُقْرِنِینَ * وَ إِنّا إِلی رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ[زخرف، آیات 13 و14]؛
منزّه است خدایی که این مرکب را برای ما مسخَّر ساخت، و گرنه ما توان آن را نداشتیم، وما به سوی پروردگارمان باز می گردیم».[نورالثقلین، ج4، ص593 594]
* امام جعفر صادق علیه السلام هرگاه پای خویش را در رکاب می نهاد می فرمود: «سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَما کنّا لَهُ مُقْرِنِینَ؛ منزّه است خدایی که این مرکب را برای ما مسخَّر ساخت، و گرنه ما توان آن را نداشتیم.
و هفت مرتبه تسبیح خدا (سبحان الله) و هفت مرتبه حمد خدا (الحمدلله) و هفت مرتبه تهلیل (لا اله الا الله) می گفت.
* امام موسی بن جعفر علیهماالسلام: به یکی از یاران خویش فرمودند: ای صباح! هرگاه فردی از شما قصد سفر داشت مقابل خانه اش به سمتی که می خواهد به مسافرت برود بایستد و سوره های «حمد» «فلق» و «ناس» و «توحید» و «آیه الکرسی» را به ترتیب به سمت مقابل و راست و چپ خود بخواند و سپس بگوید:
اللَّهُمَّ احْفَظْنِی وَ احْفَظْ مَا مَعِیَ وَ سَلِّمْنِی وَ سَلِّمْ مَا مَعِیَ وَ بَلِّغْنِی وَ بَلِّغْ مَا مَعِیَ بِبَلاغِکَ الْحَسَنِ الْجَمِیلِ؛
خدایا مرا و آنچه با من است حفظ کن، مرا و آنچه با من است سالم بدار، و برسان مرا و آنچه با من است را به بهترین صورت به مقصد برسان.
* همراه داشتن و خواندن حرز امام محمدتقی علیه السلام برای درامان ماندن از خطرها توصیه شده اس تو آن حرز این است:
یا نُورُ یا بُرْهانُ یا مُبینُ یا مُنیرُ یا رَبِّ اِکْفِنى الْشُّرُورَ وَ افاتِ الدُّهُورِ وَ اَسْئَلُکَ النَّجاةَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِى الصُّورِ؛
اى نور و اى دلیل روشن و اى آشکارکننده اى نوربخش پروردگارا کفایتم کن از شرور و آفات روزگار و از تو خواهم رهایى را در روزى که دمیده شود در صور.
* امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: هرکس در سفر هر شب آیت الکرسی را بخواند خود و همراهانش سالم می مانند:
«اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظیم»
«خدا است که معبودی جز او نیست. زنده و برپا دارنده است. نه خوابی سبک او را فرا می گیرد و نه خوابی گران. آن چه در آسمان ها و آن چه در زمین است، از آن او است. کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آن چه را پیش روی آنان است و آن چه را پشت سرشان قرار دارد می داند ، و به چیزی از علم او، جز به آن چه بخواهد، احاطه نمی یابند. کرسی او آسمان ها و زمین را در بر گرفته، و نگهداری آن ها بر او دشوار نیست، و او والای بزرگ است.»
و پس از خواندن آیت الکرسی بگوید خداوندا مسیر مرا وسیله عبرت آموزی و سکوتم را وسیله تفکر و سخنم را ذکر قرار بده.
* دیگر آداب سفر: حلالیت طلبیدن از اطرافیان، صدقه دادن، وصیت کردن، همراه داشتن قرآن، تربت سیدالشهداء (علیه السلام) و انگشتر عقیق، خوش خلقی، و کمک به همسفران و حفظ اسرار آنها سوغاتی دادن و مهمتر از همه موارد ذکر شده توجه ویژه به نماز در طول سفرمی باشد.
منبع: کانال سمت خدا( برگرفته از کتاب دعاهای سفراز انتشارات بنیاد بین المللی دعا)
