در روایات، به خصوصیات مردانی بر می خوریم که به علت کوتاهی از وظایف عقلی و شرعی شان نسبت به خانواده و همسر، مورد نکوهش قرار گرفته اند و برای آنها عقاب و نحوست های ویژه ای در نظر گرفته شده است. در این مقاله به بررسی آنها می پردازیم.
مردی که نیت می کند که مهریه همسر خود را پرداخت نکند
امام صادق (علیه السلام) فرمود: شخصی که با زنی ازدواج می کند و نیت می کند که مهریه ی آن زن را ــ بطور کامل ــ پرداخت نکند، او در نزد خدای متعال به منزله ی شخصی است که مرتکب عمل شنیع زنا می شود.[1]
امام صادق (علیه السلام) به این مضمون فرمود: شخصی که با زنی ازدواج می کند و برای او مهریه ای معین می کند، اما نیت می کند که مهریه ی زن را پرداخت نکند. چنین شخصی به منزله ی دزد می باشد.[2]
مردی که به مهریه ی همسر خود دستبرد می زند
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به این مضمون فرمود: از جمله گناهانی که خدای متعال ــ در روز قیامت ــ آنها را نمی بخشد... دستبرد زدن به مهریه ی همسر می باشد.[3]
حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) به این مضمون فرمود: خدای متعال گناه چند گروه را نمی بخشد. از جمله ی آنها: مردی است که به مهریه ی همسر خود دستبرد می زند.[4]
مردی که از نزدیکی کردن و همبستر شدن با همسر خود امتناع می ورزد
عثمان بن مظعون به نزد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده و به آن حضرت گفت: من می خواهم خود را عقیم سازم و می خواهم خوله همسرم را بر خود حرام سازم.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به او فرمود:
ای عثمان! از ما نیست شخصی که چنین کاری را انجام بدهد.
ای عثمان! از شیوه و روش من سرپیچی و تخلّف نکن.[5]
زیرا شخصی که از سنّت و شیوه ی من سرپیچی کند ملائکه در روز قیامت از او رویگردان شده و او را از حوض کوثر محروم خواهند ساخت.[6]
امام صادق (علیه السلام) به این مضمون فرمود: مردی که زنی را به همسری می گیرد، اگر در ظرف چهل روز با او همبستر نشود. مرتکب گناه و معصیت شده است.[7]
مردی که در هنگام همبستر شدن با همسر خود بسم الله نمی گوید
امام صادق (علیه السلام) به این مضمون فرمود: هنگامی که شخصی از شما برای همبستر شدن به نزد همسر خود می رود، لازم است که نام خدای عزّ و جلّ را ذکر نماید و اگر در آن هنگام نام خدا را ذکر نکرد. شیطان شریک او در انعقاد آن نطفه خود خواهد شد.
و دوستی با اهل بیت نشانه ی بسم الله گفتن او و دشمنی با اهل بیت، نشانه ی بسم الله نگفتن او خواهد بود.[8]
امام صادق (علیه السلام) فرمود: هنگامی که خواستی با همسر خود همبستری کنی. بگو: بسم الله الرحمن الرحیم .[9]
و در حدیث دیگری وارد شده است که در آن هنگام بگوید:
اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد.[10]
و در حدیث دیگری وارد شده است که در آن هنگام بگوید:
اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم.[11]
مردی که قبل از ایجاد آمادگی در همسرش با او نزدیکی کند
امام صادق (علیه السلام) به این مضمون فرمود: هنگامی که شخصی از شما قصد داشت که با همسر خود نزدیکی کند، لازم است که ــ قبل از آن ــ با او شوخی و بازی و ملاطفت نماید. زیرا این کار. باعث گوارائی این عمل برای همسر می شود.[12]
نزدیکی نمودن رو به قبله
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نهی فرمود از اینکه مردی رو به قبله یا در جائی که محلّ عبور و مرور و دید مردم است با همسر خود نزدیکی کند، شخصی که چنین کاری را انجام دهد. لعن و نفرین خدا و ملائکه و مردم بر او باد.[13]
ادامه مطالب:
مردانی نفرین شده/ بخش اول
مردانی نفرین شده/ بخش دوم
مردانی نفرین شده/ بخش سوم
مردانی نفرین شده/ بخش چهارم
منبع: ناجی جزایری، سید هاشم، همسران رحمت شده و همسران نفرین شده، قم: ناجی جزایری، (1388).
------------------------------
پی نوشت:
[1] قال الإمام الصادق (علیه السلام): من تزوّج إمرأة ولم ینو أن یوفیها صداقها. فهو عند الله زان (من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 252 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 450).
قال الإمام الصادق (علیه السلام): من تزوّج المرأة و لا یجعل ــ فی نفسه ــ أن یعطیها مهرها. فهو زنا (الکافی ج 5 ص 383).
[2] قال الإمام الصادق (علیه السلام): من أمهر مهراً ثمّ لا ینوی قضائه. کان بمنزلة السارق (الکافی ج 5 ص 383).
[3] عن أبی عبدالله (علیه السلام) قال: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إنّ الله یغفر کلّ ذنب یوم القیامة إلاّ مهر * إمرأة. و من اغتصب أجیراً. و من باع حرّاً (الکافی ج 5 ص 382).
*هکذا فی المصدر. أثبتناه کما وجدناه. و المراد: من اغتصب مهر إمرأة.
[4] قال أمیرالمؤمنین (علیه السلام): إنّ الله عزّ و جلّ یغفر کلّ ذنب. إلاّ رجل اغتصب إمرأة مهرها.
أو أجیراً اُجرته. أو رجل باع حرّاً (دعائم الإسلام ج 2 ص 220).
قال أمیرالمؤمنین (علیه السلام): إنّ الله عزّ و جلّ غافر کلّ ذنب. إلاّ رجل اغتصب أجیراً أجره أو مهر إمرأة (الجعفریات ص 167 و النوادر للسید فضل الله الراوندی ــ علیه الرحمة ــ ص 179).
[5] یعنی همبستر شدن با همسرت را بر خود حرام نکن.
[6] قال عثمان بن مظعون لرسول الله (صلی الله علیه و آله): هممت أن أجبّ نفسی.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): ــ یا عثمان ــ لیس منّا من فعل ذلک بنفسه. و بأحد. إنّ وجأ اُمّتی الصیام.
قال عثمان : و هممت أن اُحرّم خولة * علی نفسی.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): لا تفعل ــ یا عثمان ــ .
ثمّ ضرب رسول الله (صلی الله علیه و آله) بیده علی صدر عثمان.
و قال (صلی الله علیه و آله): ــ یا عثمان ــ لا ترغب عن سنّتی. فإنّ من رغب عن سنّتی. عرضت له الملائکة یوم القیامة. فصرفت وجهه عن حوضی (دعائم الإسلام ج 2 ص 190 ــ 191). * یعنی: زوجته.
(و جاء فی مصدر آخر هکذا): أمّا عثمان بن مظعون فإنّه حلف أن لا ینکح أبداً.
فدخلت امرأة عثمان علی عائشة ــ و کانت امرأة جمیلة ــ .
فقالت عائشة: مالی أراک معطّلة؟!
فقالت: و لمن أتزین؟! ف ــ و الله ــ ما قاربنی زوجی. منذ کذا و کذا.
فإنّه قد ترهّب. و لبس المسوح. و زهد فی الدنیا.
فلمّا دخل رسول الله (صلی الله علیه و آله) أخبرته عائشة بذلک.
فخرج (صلی الله علیه و آله). فنادی : الصلاة جامعة.
فاجتمع الناس. فصعد (صلی الله علیه و آله) المنبر. فحمدالله و اثنی علیه.
ثمّ قال (صلی الله علیه و آله): ما بال أقوام یحرّمون علی أنفسهم الطیبات.
ألا إنّی أنام باللیل. و أنکح. و أفطر بالنهار.
فمن رغب عن سنّتی فلیس منّی (تفسیر القمّی ــ علیه الرحمة ــ ج 1 ص 207).
[7] (قال الإمام الصادق علیه السلام): من اتّخذ جاریة. فلم یأتها فی کلّ أربعین یوماً.
کان وزر ذلک علیه (الخصال ص 539).
(قال الإمام الصادق علیه السلام): من اتّخذ جاریة. فلم یأتها فی کلّ أربعین یوماً.
ثمّ أتت محرّماً. کان وزر ذلک علیه (الخصال ص 539).
(قال سلمان ــ علیه الرحمة ــ ): من اتّخذ جاریة. ــ لا یأتیها ــ .
ثمّ أتت محرّماً. کان وزر ذلک علیه (مکارم الأخلاق ج 1 ص 506).
سأل صفوان بن یحیی أبا الحسن الرضا (علیه السلام) عن الرجل تکون عنده المرأة الشابّة.
فیمسک عنها الأ شهر والسنة. لا یقربها.
لیس یرید الإضرار بها.
یکون لهم مصیبة.
أیکون * فی ذلک آثماً؟!
قال (علیه السلام): إذا ترکها أربعة أشهر. کان آثماً بعد بذلک (من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 256 و تهذیب الأحکام ج 7 ص 475).
*فی الفقیه: یکون.
[8] قال الإمام الصادق (علیه السلام): إذا أتی أحدکم أهله فلیذکر الله.
فإنّ من لم یذکر الله ــ عند الجماع ــ و کان منه ولد. کان ذلک شرک شیطان.
و یعرف ذلک بحبّنا و بغضنا (من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 256).
[9] (قال الإمام الصادق (علیه السلام)): إذا أردت المجامعة فقل: بسم الله الرحمن الرحیم ــ (تفسیر العیاشی ــ علیه الرحمة ج 2 ص 60).
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إذا إنکشف أحدکم لبول أو غیر ذلک. فلیقل: بسم الله.
فإنّ الشیطان یغضّ بصره (تهذیب الأحکام ج 1 ص 375).
قال الإمام الصادق (علیه السلام): إذا أراد الرجل أن یجامع. فلیسمّ الله. و یدعوه بما قدر علیه (دعائم الإسلام ج 2 ص 211).
قال الإمام الرضا (علیه السلام): إذا أتی أحدکم أهله. فلیکن ــ قبل ذلک ــ ملاطفة. فإنّه أبّر لقبلها. و أسل لسخیمتها. فإذا أفضی إلی حاجته. قال: بسم الله ــ ثلاثاً ــ (تفسیر العیاشی ــ علیه الرحمة ــ ج 1 ص 102).
[10] عن الفضیل بن یسار قال: قلت لأبی جعفر (علیه السلام): إنّ الناس یکرهون الصلاة علی محمّد و آله ــ فی ثلاثة مواطن ــ :
عند العطسة. و عند الذبیحة. و عند الجماع.
فقال أبوجعفر (علیه السلام): ما لهم ــ ویلهم ــ نافقوا.
لعنهم الله (الکافی ج 2 ص 655).
[11] عن سلیمان بن خالد قال: قلت لأبی عبدالله (علیه السلام): ما قول الله عزّ و جلّ.
وَ شَارِکهُم فِی الأَموَالِ وَ الأَولاَدِ؟
قال: فقال (علیه السلام): قال فی ذلک قولاً: أعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم (تفسیر العیاشی ــ علیه الرحمة ــ ج 2 ص 61).
[12] (قال الإمام الصادق (علیه السلام)): إذا أتی أحدکم أهله فلیکن بینهما مداعبة. فإنّه أطیب للأمر (من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 364 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 459).
قال الإمام الرضا (علیه السلام): إذا أتی أحدکم أهله. فلیکن ــ قبل ذلک ــ ملاطفة. فإنّه أبّر * لقلبها. و أسل لسخیمتها ــ . فإذا أفضی إلی حاجته. قال: بسم الله ــ ثلاثاً ــ (تفسیر العیاشی ــ علیه الرحمة ــ ج 1 ص 102).
*فی نسخة: ألین.
ــ السخیمة: الضغینة. والموجدة فی النفس (نقلاً عن هامش التفسیر).
قال الإمام الرضا (علیه السلام): و لا تجامع امرأةً حتّی تلاعبها. و تکثر ملاعبتها. و تغمز ثدیها.
فإنک إذا فعلت ــ ذلک ــ غلبت شهوتها. و اجتمع ماؤها. لأنّ مائها یخرج من ثدیها.
و الشهوة تظهر من وجهها و عینیها.
و اشتهت منک الّذی تشتهیه منها (مستدرک الوسائل ج 14 ص 221).
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): أتی أحدکم امرأته فلا یعجّلها (مستدرک الوسائل ج 14 ص 221).
قال أمیرالمؤمنین (علیه السلام): إذا أراد أحدکم أن یأتی زوجته. فلا یعجّلها.
فإنّ للنساء حوائج (وسائل الشیعة ج 20 ص 118).
عن أبی عبدالله (علیه السلام) قال: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إذا جامع أهله أحدکم. فلا یأتیهنّ ــ کما یأتی الطیر ــ لیمکث . و ل یلبث.
و قال بعضهم: و ل یتلبّث (تهذیب الأحکام ج 7 ص 475 و وسائل الشیعة ج 20 ص 117 باب: استحباب المکث و اللبث و ترک التعجیل عند الجماع).
[13] نهی رسول الله عن یجامع الرجل أهله مستقبل القبلة ــ و علی ظهر طریق عامر ــ .
فمن فعل ذلک فعلیه لعنة الله و الملائکة و الناس (من لا یحضره الفقیه ج 4 ص 3 و الأمالی للشیخ الصدوق ــ علیه الرحمة ــ ص 510 المجلس 66 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 308 و تنبیه الخواطر ج 2 ص 256).
عن أبی عبدالله (علیه السلام): إنّه کره أن یجامع الرجل مقابل القبلة (وسائل الشیعة ج 20 ص 138).
(راجع: الکافی ج 5 ص 560).
نهی (صلی الله علیه و آله) عن الجماع مستقبل القبلة و مستدبرها.
و نهی (صلی الله علیه و آله) عن استقبال قبلة ببول أو غائط (من لا یحضره الفقیه ج 1 ص 180).
عن علی (علیه السلام): إنّه کره عن یجامع الرجل و هو مستقبل القبلة (دعائم الإسلام ج 2 ص 212).
عن علی (علیه السلام): إنّه کره عن یجامع الرجل ممّا یلی القبلة (قرب الأسناد ص 140).
قال الإمام الصادق (علیه السلام): لا تجامع فی السفینة. و لا مستقبل القبلة و لا مستدبرها (مکارم الأخلاق ج 1 ص 459).
(راجع: تهذیب الأحکام ج 7 ص 475 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 255).
